Wlasnie wpadlam na pomysl jakie zdjecie dac, bo od ostatniej notki jakos nie wiedzialam co by to moglo byc.

Nie wiem czego sluchac. Na razie padlo na dawno niesluchana Marie Peszek.

Pierwsze zalamanie przedmaturalne mam juz za soba. Jesli tak bedzie czesciej to umre. Masakra.

Powinnam sie teraz uczyc. Chcialabym, zeby mi sie chcialo, zebym sie dalej jarala chemia i w ogole.

Dochodze do wniosku, ze niektore rzeczy beda bolaly zawsze, bez wzgledu na wszystko. Bo mozna wybaczyc. Ale nie zapomniec. Zapomniec jest duzo trudniej.

Mam kwiatki na scianie. A dokladniej 8. Efekt choroby, nudy i metalicznych farbek. Piekne sa. Moze niedlugo znajde czas na chmurki.

Chcialabym stad wyjechac. Jak najszybciej. Jak najdalej. Gdzies gdzie choc na chwile moglabym sie poczuc wolna, a wszyscy na okolo nie przypominaliby ciagle slowa na m.

Jak czasami czytam, co i jak ja pisze, to sie przerazam.

"Czekam przyleć i mnie weź"