good bye Wrocław :*

http://www.youtube.com/watch?v=akV9AoCJPPU

Po raz kolejny wyjeżdżam, bo nie ma dla mnie w kraju,
wolnego miejsca częściej niż w tramwaju,
czuję, że tracę coś, gdy po śniadaniu,
stawiam stopy, znów na tym samym skrzyżowaniu,
widzę bloki, jedne dziewczyny tam od rana,
zdzierają sobie łokcie inne kolana,
mijam, te same twarze chłopaków w bramach,
szare, jak ten trzydziestoletni tynk na ścianach,
wchodzę, do mieszkania, które choć jest moje,
od jej śmierci raczej rzadko nazywam domem,
po raz kolejny jem zimny obiad przy stole,
którego nie dotykają już jej miękkie dłonie,
muszę, wziąć co moje i pójść, choć może,
w miejscu, do którego zmierzam będzie jeszcze gorzej,
Ty, zostaw wszystko i przyjdź na dworzec,
ale nie proś abym został, bo muszę odejść,

[x2]
po raz kolejny wyjeżdżam, bo choć to miasto,
ma, milion ulic mi jest wciąż w nim ciasno,
jadę, żeby nie patrzeć już w oczy nikomu,
kogo znam, bo jest w nich pusto jak w moim domu,

po raz kolejny wracam, bo chyba mam to szczęście,
że są ulice za którymi dalej tęsknie,
kilka, pustych przystanków i jeszcze więcej,
skrzyżowanie, o którym było w czwartym wersie,
to, to miejsce odbite w kilku parach źrenic,
które wierzą, że ich życie kiedyś się zmieni,
kilka, zmęczonych twarzy, pełnych nadziei,
że znajdą miłość pośród pyłu i kamieni,
to moje, pięćdziesiąt cztery metry pełne wspomnień,
oczy siostry, w których wciąż widzę ten sam płomień,
cztery ściany, które nadal mówią do mnie,
i jak mokre oczy ojca, znają moją historię,
ja, wracam po wojnie z samym sobą,
może, gdy będę w końcu w domu znów coś stworzę,
dziś, wracam do Ciebie i już jestem w drodze,
więc, zostaw wszystko i przyjdź na dworzec

[x2]
po raz kolejny wracam, bo wciąż to miasto,
kryje tajemnice, które nie dają mi zasnąć,
jadę, żeby popatrzeć w oczy ludziom przez chwilę,
wracam do domu który chroni moją rodzinę