Żyję cicho krwawiąc. 

Było dobrze. Na kilka godzin.

Znowu powracają TE myśli.

Znowu mam wszystkiego dość.

Nie chcę wracać do Polski. Ale będę musiała.

Wolę zostać w Niemczech.

Już powiedziałam babci. Że jak nic się nie zmieni to nie wrócę w przyszłym roku do Polski.

Że nie chcę w tym roku wracać. Że rodzice to dla mnie obcy ludzie. Tak. Bardzo obcy.

Nie ufam im. ...

A co babcia powiedziała.? Że mam zostać z mamą. Jej pomagać w trudnych chwilach.

NIE CHCĘ!!! NIE CHCĘ TAM WRACAĆ!!! MAM DOŚĆ!!! WOLĘ TU ZOSTAĆ!!!

Mam dość. Chyba zakończę to wszystko...

Będzie spokój. Będzie dobrze.

Co mnie tu jeszcze trzyma. Tu na ziemi?

Niemcy. Kraj, znajomi... Dzięki nim tu jeszcze jestem.

Dzięki radom prawdziwych przyjaciół.

Oni są dla mnie ważniejsi niż rodzice...

Znowu nie jestem sobą. Sobą z przed roku..

Chyba tak zostanie. Dopóki nie zamieszkam na stałe w Niemczech.