Przede mną najcięższe 3 tygodnie. Rok temu kiedy była matura, przeżywałam to wszystko jak stonka wykopki, wtedy naokoło słyszałam, że w porównaniu matura do sesji to pikuś. A i słowo ciałem się stało  mieszane uczucia, nerwy, stresy, zdenerwowanie, irytacji, zniesmaczenie długo by wymieniać. Nie powiem gdzie mogę sobie palec wsadzić, żeby jakiegoś hiper Mega mocnego Powera dostać, znaleźć siłę i wytrwalę walczyć o jak najmniej terminów w kampanii wrześniowej. Dopuszczam do siebie wszystkie możliwe opcje  poprawki, komisy, warunki, powtarzanie przedmiotu itp.,itd. Może się miło zaskoczę?

Ale koniec o uczelni, w końcu nie na tym życie się kończy.

Wizja prawie 1,5 miesięcznego pobytu nad morzem chyba jest najbardziej optymistyczną w tym roku. Będzie się w końcu należeć po tym jakże ciężkim roku akademickim na AWFie.

Chciałam stąd uciec i mi się to jak najbardziej uda. Prognozy pogody też są jak najbardziej optymistyczne, choć przecież nigdy nie wiadomo jakie Bałtyk ma dla nas niespodzianki.

Kolejną sprawą jest to, że wszystko jakoś mniej więcej jest poukładane.

Żyć tak aby kiedyś móc sobie powiedzieć  przynajmniej się nie nudziłam. Święte słowa.

Tzn można wybyło troche ponarzekać bo przecież w tym jestem mistrzynią, ale po co? Zawsze może być lepiej. Podejście sytuacyjne tj. niech się dzieje co chce powiem szczerze jak najbardziej mi odpowiada. Same pozytywne strony. Obawiam się patrzeć daleko w przyszłość, ale kurcze bez planów życie to cały mój plan więc po co sobie utrudniać?

Ostatnimi czasy jakoś tak wszystko mi obojętne, opinie innych osób jakoś specjalnie mnie nie interesują, szczerze jebie mnie to wszystko ale tak fess konkretnie. Ja rozumiem wiele, ale wszystko ma swoje granice.

Chcę łapać każdy dzień, każdą chwilę, każdą minutę. Nie chcę już marnować czasu na roztrząsanie czegoś, czego tak naprawdę nigdy nie było, a co jest w tym wszystkim najlepsze  i nigdy nie będzie. Jest dobrze tak jak jest.

Jest mi naprawdę cholernie, tak naprawdę zajebiście dobrze z myślą że jestem wolną, niezależną osobą, troszczącą się wyłącznie o siebie.

Tak właśnie nie dość, że wredna suka to jeszcze egoistka. Cóż czas wszystko zmienia.