. . .

Najważniejsza osoba znikneła i nie można się pozbierać, norma. Kiedyś może się uda im się, mam taką nadzieje. U niej coraz gorsze oceny, zachownie zmienia się cała. Brak obecności jednej osoby rujnuje to na co razem pracowali przez prawie 3 miesiące.Niedawno mineło by pół roku ich związku. Ona przepłakała cały dzień, a on, no właśnie co z nim ? Chciała by wiedzieć chociaż jak u niego w nowej szkole, czy jest zdrowy i czy czasem myśli o niej choć w cząstce tak bardzo jak ona o nim. Całe dnie  siedziała zdołowana w domu, nie wiedziała co myśleć, kochała i kocha go dalej, on po prostu chce zapomnieć. Ciężko jest, i to cholernie jej pozbierać się do nowego życia. Ale życia które i tak nigdy nie będzie takie samo gdy czuła że on jest obok ,gdy on jej kazła się uczyć i być lepszą. W szkole też ją przygnębia jeszcze bardziej to że nauczyciele, znajomi dosłwnie wszyscy pytają o niego. Nie wie co odpowiedzieć. Wtedy staje w niejscu gdzie co piątek stawali razem odwraca się do okna i po ichu spływają jej łzy, nie obchodzi ją że jest lekcja, że się spuźni jest tylko ona, ona i jej mały świat w którym brakuje bardzo ważnej osoby.  Wieczory i noce są najgorsze, myśli o najgorszym, przyjaciele nie zastąpią jej niego. ! </3 Życie które nigdy nie będzie kolorowe, osoba która była zawsze usmiechnięta zmieniła się w cholerną pesymistke z ciągle popuchniętymi i czerwonymi oczami, od płaczu, od tego cholernego płaczu za nim. Nie roumie że mógł tak po prostu wyjechać.

http://www.youtube.com/watch?v=34UKxQrDTFg

 I ten moment, kiedy siedzisz w zimowy wieczór całkiem sama w swoim pokoju, otulona cieplutkim kocykiem i właśnie zdajesz sobie sprawę, że tak naprawdę nie masz nikogo .

narka. </3