Im in, and Im out
Alien from somewhere else
Dont know what the hell
I be yelling about
But from here and there
belong nowhere

Seem so many northern man
Now things dont seem to be the same
But they are some how
Cause all my life I lived on the outside
But now Im in, but in nowhere

Nowhere Man

Strangely enough Im more
like lawn trees
I love those forests
but the lawn better suits me but
I love to share just like the pollen loves to be free
And flying in through the air
nowhere better suits me

Somewhere down deep inside in me
I guess I always wanted to
be part of that beat?
And now I found that in my family
And now Im happy just to be

Nowhere Man

https://www.youtube.com/watch?v=DUaLrAsenL0

Cóż,

zdjęcie nie koniecznie świeże, zrobione jeszcze jak było ciepło a

człowiek mógł podokarmiać wszystko co na drodze spotka.

Jeszcze zostali mi bezdomni, których aktualnie w różnych porach wcale nie jest łatwo znaleźć.

A co gdyby tak wszystko rzucić, spakować plecak, gitarę i obrać ten sam kierunek

gdzie te wszystkie ptaki uciekają przed zimą?

Schować się tam, gdzie mróż nie jest groźny a na jedzenie dorabiać na ulicy.

Chciałbym myśleć, że to nie jest możliwe gdybym sam takiej osoby nie poznał,

która pochodziła zupełnie z innego kontynentu i to głupim przypadkiem

- właśnie dorabiając na gitarze.

Gdybym tylko wtedy się ruszył, mógłbym mieć już to wszystko za sobą.

Przecież ile razy wciskali nam do głowy, aby spełniać swoje marzenia?

A ja nigdy nie marzyłem o dobrej pracy, mieszkaniu czy żeby dożyć spokojnej starości.

I nigdy nie zostanę zwykłym 'szarym' człowiekiem, zmagającym się z codziennością.

Póki co zmagam się z tym, żeby nie zrobić czegokolwiek, czego znów mógłbym żałować.

Większość z nas ma wybór, większość z nas jest wolnych,

nawet w dzisiejszych czasach.

Nie doceniamy tego.