Hm, takie coś znalazłam. Kiedy bawiliśmy się w malowanie x)

Powiem tak, DZIWNE jest to życie.

Czuję, że muszę sporo pozmieniać.

Zatęskniłam za rozmowami z Góró,

Tymi dawno temu.

O rozkładaniu wszystkiego na czynniki pierwsze,

Szukaniu w życiu czegoś więcej, niż to, co widzi się na co dzień.

Bo boję się monotonii, nienawidzę schematów.

Brakuje mi czegoś. Więcej życia, zapału, energii.

Ludzie gdzieś tam na górze, którzy ogłupiają społeczeństwo,

Coraz mniej wiemy, coraz mniej chcemy wiedzieć. Chociaż może nie.

Nie mamy siły chcieć.

Coraz bardziej zmęczeni, zabiegani, źli na wszystko.

"Co autor miał na myśli", nieważne co Ty myślisz, jakim jesteś człowiekiem,

Jak co interpretujesz. Musisz się wpasować w klucz.

Nieważne, że połowa rzeczy które każą Ci wiedzieć,

Jest bezużyteczna.

Szlachta, która zachowuje się jak dzieci w podstawówce

"ale jesteśmy fajni, pobawmy się piłką i powkurzajmy innych".

Zawistne spojrzenia, nikt nikomu nie ustąpi,

Każdy wie swoje. Byle mi było dobrze. Reszta jest nieistotna.

Poświęcenie? No gdzież...

Nie w tych czasach.

Co się z nami stało?

P.S. W sobotę wieczorem w szufladzie.

Kto ma ochotę, wpadajcie.