Are we forever to be apart?
Dodano: 4 MARCA 2014
#50
#50
'Pełen rozpaczy, wewnątrz ciemności, świadomy siebie i przestraszony, utrzymywany w niewoli, brakuję powietrza, pochowany w smutku, chce wyjścia z tego sparaliżowanego świata. W dźwięku krzyków, kiedy rodzina kocha umierającego to echo w wolnym pomieszczeniu, w którym młoda dusza nadal przebywa.
Gdy noc jest zimna i nikt nie wie jak się czujesz, jak to jest być jedynym pochowanym w tej dziurze. Możesz wytrzymać do wschodu słońca.'
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika itneverends04.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
