604.

Jak cudownie jest kochać.

Tak naprawdę, całą sobą.

Jak cudownie jest na Ciebie patrzeć.

Przytulać, dotykać, kochać.

Jak cudownie jest być tego wszystkiego pewną.

Nie bać się o to, co przyniesie następny dzień.

Mimo świadomości, że nie przeżyłabym utraty Ciebie

żyję spokojnie - wiem, że jutro znów będziesz.

I pojutrze.

I za tydzień, miesiąc, rok, dziesięć lat.

Będziesz.

Przytulisz, pocałujesz, dotkniesz...

Codziennie utwierdzasz mnie w przekonaniu,

że nie chcę nikogo poza Tobą.

Jesteś wszystkim czego potrzebuję.

Dajesz mi wszystko czego potrzebuję.

A nawet to, czego nie potrzebuję, a zwyczajnie chcę.

Kocham Cię.

Najmocniej na świecie.

I kocham te chwile, gdy jesteśmy sami.

I kiedy nic nie może nas od siebie oddzielić.

I chcę ich codziennie więcej i więcej.

Chcę Ciebie. Z dnia na dzień coraz bardziej.

Gdybym tylko mogła cofnąć czas.

Tak bardzo bym chciała, żebyś to był tylko Ty...

Żeby nigdy nie było nikogo innego.

I screwed-up... Long time ago.

Powinnam myśleć i czekać.

Teraz tak cholernie żałuję.

Za 2 tygodnie i kilka godzin będziesz moim mężem.

To takie realne. Będę panią Klimczak. ;)

Zapomniałabym przez to wszystko, że byłam dziś w kinie :P

Hobbit - rewelacja !