- Przecież mnie kochał. Co ja mu zrobiłam ?

- Mnie nie pytaj, to nie ja wymyśliłam mężczyzn.

- Kiedyś byłaś taka uśmiechnięta, wesoła i niczym się nie przejmowałaś. Dlaczego teraz jest inaczej ?

- Bo kiedyś byłam inna, taka mała, bezbronna dziewczynka, która mało wiedziała o miłości, taka, która nie musiała się przejmować, że codziennie wraca do Ciebie jakieś wspomnienie z nim..

-... i że nie opuszczę Cię aż do śmierci.

-Grozisz czy obiecujesz?

 `-Już zapomniałam jak to jest.

-Co takiego?

-Jak to jest być tak beztrosko i cholernie szczęśliwą..` 

Poczułam jego usta na moim uchu..

- Kocham cię - szepnął..

- Ja też cię kocham..

- Wiem - znów zaśmiał się cichutko. Odwróciłam głowę w stronę jego twarzy. Zgadł o co mi chodzi, pocałował mnie w usta..

- Dzięki - westchnęłam..

- Do usług - wyszeptał.. 

- czemu nie mogę cię wymazać z pamięci . zapomnieć wszystkich chwil . !

- widocznie tego nie chcesz .

- chce niczego innego tak bardzo nie chciałam . jesteś dla mnie nikim . ale gdy znów do mnie piszesz myśle że coś czujesz ...; (

- ale ja już nic nie czujesz chyba się dowiedziałaś że ludzie tacy jak ja nie mają uczuć . 

-czy mi się wydaje czy Ty mnie lubisz, lubisz?;-D

-no wiesz...

-wiesz co?! Misiaczku

-no nic kochanie właśnie sobie rozmawiam z koleżanką.

- i o czym rozmawiacie?

 -o tym jak bardzo Cię kocham..

-z nami koniec

-co jaki koniec?

-koniec zwyczajny koniec

 -fajnie...tylko przypomnij mi kiedy był jakiś początek.

-jaki mam kolor oczu?

 -Twoje oczy są jak błękit nieba w moim świecie...

-Pobawimy się w miłość?

-Dobra, zaczynaj.

-Kocham Cię.

-Przegrałeś...

- Nadal go kochasz ?

- Tak.

- To przestań !

- Oddychasz ?

- Tak.

- To przestań...