Rzeczywistość mamy smutną.
Dodano: 5 STYCZNIA 2013
Wiem, gdzie jest zapisany mój los, wykwitły z bólu o marzeniach dziecka
I ciągle stamtąd dobiega mój głos pełen prostego pragnienia szczęścia
jakiś senstyment do tego zdjęcia.
Tęsknię za tym wszystkim co było, tak bardzo... Nie wiedziałam, że aż tak się wszystko pozmienia, że aż tak oddalimy się od siebie. Ludzie, za których kiedyś bym oddała rękę, dziś ? stają się mi obcy. Zostają tylko Ci co byli od zawsze. Chyba tak jest najlepiej.
Prawda stara, od zawsze na zawsze, jakość a nie ilość właśnie tak na to patrze.
