odpocznijmy...

Wracam do domu, rozmowa z ojcem, kąpiel, skręcanie szafy.

Z przyzwyczajenia włączam komputer, by uruchomić muzykę.

Odpalam pierwszą płytkę z brzegu i rozlegają się dźwięki...

'Powoli przyzwyczajam się
Do swej nieobecności
Powoli przyzwyczajam się
Do swej bezradności i tak
Czasem sobie myślę że
Lepiej byłoby gdyby nie było mnie
A może nie
A może właśnie mylę się
I tak sobie myślę że
Wszystko czego pragnę czego chce
Spala się
Zanim wyciągnę po to ręce
Spala się
I tylko jedno tylko proszę cie

Odpocznijmy
Połóżmy się
Zapomnijmy

Powoli przyzwyczajam się
Do swej nieobecności
Powoli przyzwyczajam się
Do swej obojętności i tak
Czasem sobie myślę że
Lepiej byłoby gdyby nie było cię
A może nie
A może właśnie mylę się
I tak sobie myślę że
Wszystko czego pragniesz czego chcesz
Spala się
Zanim wyciągniesz po to ręce
Spala się
To tylko jedno tylko proszę cię

Odpocznijmy...'

Znacie to, że jak się otworzy Biblię w danym miejscu i przeczyta,

to odnosi się do życia, ble, ble ,ble? No cóż...

Ktoś ostatnio powiedział, ze Happysad słuchają tylko głupie małolaty...

widocznie nią jestem, skoro ich teksty tak do mnie trafiają...

***

To zdjęcie zawsze budzi we mnie wiele wspomnień,

miłych wspomnień...

Mniej problemów, mniejszej wagi...

Prawdziwa przyjaźń, prawdziwe uczucia, prawdziwe chęci...

***

Obawy przed nadchodzącym jutrem stają się mniejsze...

Jak to Naru "poetycznie" mówi "czas przecieka mi przez palce"...

zrób, załatw, wykonaj, odwiedź, zanieś...

podobno to się zwie "życie na wysokich obrotach"(?)

szkoda tylko, źe tak narasta monotonia...

****

Tak, wiem, bredzę...

Prawdy są zbyt bolesne, by o nich mówić....

http://www.youtube.com/watch?v=kNgwWDTQcVI&feature=channel_page

Bo "cały mój świat potrzebuje psychologa..."