Zagadasz do każdego, ale nie do tego, który najbardziej ci się podoba, tak to już jest...

rzadko kiedy zdarza się człowiek, który jest w stanie opanować moją osobę, gdy za bardzo się wkurwię. wielu próbowało: szarpali mną, rozmawiali, krzyczeli, a nawet błagali - wszystko na nic. tylko On potrafił tego dokonać, podchodząc do mnie, łapiąc za rękę i mówiąc: 'daj spokój, nie warto'. tylko to pomagało, tylko te słowa i ten dotyk.

a gdy ostatnio zadał mi pytanie:'dlaczego?' - zamarłam. bo co niby miałam mu powiedzieć? że się boję ? że przeraźliwie uciekam od jakiegokolwiek uczucia, byleby tylko nie zostać zranioną. że nie chcę wspólnych spacerów za rękę, bo jeszcze przyzwyczaję się do Jego uścisku? że tchórzę , gdy słyszę słowo 'związek'? i niby co? niby miałam mu powiedzieć, że boję się zaufać? że nie jestem w stanie oddać komuś części siebie, bo i tak niewiele już mnie zostało?

Mam swój własny świat. Zamykam w sobie ból. Chcę go udusić, a potem wypłakać. Cały czas z nim walczę. Nie umiem się zwierzać, bo bardzo mnie to boli. Wszyscy mają mnie za zakręconą dziewczynę, która cały czas się śmieje. Ale ja się śmieję, żeby nie płakać.

zatrzymaj się na chwilę. nie odbieraj telefonów. nie odpisuj na smsy. nie widuj się z Nim. zniknij na chwilę. pozwól mu zatęsknić, a zobaczysz, że będzie dbał o Ciebie bardziej - bo doceni, bo uświadomi sobie jak źle jest, gdy nie ma Cię obok. pozwól Jemu choć na chwilę poczuć to, co czujesz Ty, gdy nie odzywa się kolejny już dzień.

wykrzycz mi całą złość. krzycz na pół mieszkania. wal pięścią w ścianę. wyrzuć każdą pretensję. rozrywaj gardło kolejnymi przekleństwami - ale nie milcz. milczenie to najgorsze co możesz mi dać.

co Ty mi robisz? jakim sposobem trzymasz mnie tak blisko siebie? jesteś jedynym człowiekiem, przy którym tak szczerze się uśmiecham. jesteś jedynym mężczyzną, który tak bardzo mnie intryguje. jesteś jedynym, który tak bardzo wypełnia każdą moją myśl, i jednym, który tak bardzo utkwił w moim sercu.

każdy z Nas ma jakąś ranę, każdy jest jakoś skaleczony - czy przez życie, czy przez drugiego człowieka. każdy z Nas chociaż raz nie mógł wytrzymać z bólu, który rozrywał Go od 

Największy żal nie dotyczy rzeczy , które zrobiliśmy lecz tych,których nie zrobiliśmy. Rzeczy,których nie powiedzieliśmy.. które mogły zatrzymać kogoś , na kim nam zależy.

 Dziewczyno znajdź faceta który nazwie Cię piękną kobietą a nie fajną dupą.. Który zadzwoni do Ciebie gdy się rozłączysz, który nie zaśnie tylko po to, aby móc patrzeć jak śpisz. Poczekaj na mężczyznę, który będzie całował Cię w czoło pokazując jak bardzo Cię kocha, który będzie uwielbiał Twój wygląd w dresie czy piżamie,  który będzie dumny trzymając Cię  za rękę przy swoich znajomych. Poczekaj na tego, który swoim znajomym powie.. "to ta Jedyna" 

Pytasz, czemu płaczę, dlaczego częściej niż kiedyś, zadajesz mi pytanie co się stało z tamtą dziewczyną, której uśmiech nie schodził z twarzy& A właśnie, już wtedy było mi trudno, nakładałam maskę, która pokazywała mnie jako osobę wiecznie szczęśliwą, szczerze mówiąc było dokładnie na odwrót. Niestety maska zaczęła spadać, za dużo się działo, zbyt wiele impulsów, które powodowały u mnie coraz większy ból&

Przestałam funkcjonować jak człowiek - nadal nakładam maskę, ale już się rozpadłam i niewiele trzeba, abym zaczęła płakać, może dlatego unikam ludzi, nie chcę pokazać słabości, która ukrywa się za wiecznym uśmiechem, choć już absolutnie nieszczerym i ledwo udawanym. Po to również wykonuję makijaż - aby ukryć wory pod oczami po kolejnej nieprzespanej nocy, opuchliznę po codziennym płaczu&

Tak naprawdę mnie nie znasz, mojego życia, bólu, nie wiesz co czuję w nocy gdy maska spada ze mnie z hukiem, nie wiesz jak walczę każdego dnia&

Te osoby, które nazywasz histeryczka bardzo często zbyt długo wszystko w sobie ukrywały, nie mając jak tego wyrzucić i stąd potem biorą się ataki paniki, agresji, histerii& - nie zrozumiesz dopóki samemu tego nie doświadczysz, przestając panować nad swoim życiem i tracąc wszystkich wokół siebie&

  Dla Agnieszki :*