29.

Opowiadanie ! 

 Część druga : ) 

http://www.photoblog.pl/iamlovedevil/139955191/27.html  - tutaj pierwsza część ! ;d 

-To mój brat-usłyszała za soba głos kobiety, odwróciła się i zaczęła tłumaczyć
-ja przepraszam, nie chciałam przeszkadzać, tak tylko zajrzałam -język jej się platał,
a przez głowę przebiegało tysiące myśli.
-Prosze nie tłumacz się, nikt tu nie zagląda oprócz mnie i mojej matki -dopiero wtedy uświadomiła sobie, że nie rozmawia z kobietą, ale niewiele starszą ode siebie nastolatką.
-Nie jesteś nikim znajomym Michala? Zapytala a twarz miała spokojną, prawie bez emocji. Spojrzała na chłopaka i głośno przełknęła sline, próbując powstrzymać łzy.
-Nie, jeszcze nie- mruknęła Weronika, jednak ona słyszała to doskonale, milczała czekając co jeszcze jej powie
-Przyszłam tu bo się zgubiłam i tak przez przypadek tu weszłam.
-Powiedz co mu się stało?
-Dlaczego jest w śpiączce? - dopiero gdy zadała jej pytanie uświadomiłam sobie, że takie pytanie nie jest na miejscu.
-Przepraszam, nie powinnam pytać.
-Nic nie szkodzi, to żadna tajemnica. Mój brat został postrzelony w głowe, kula uszkodziła jeden z płatów mózgowych -zająknęła się znów powstrzymując łzy.
-to bylo dwa lata temu -już nie wytrzymała, rozpłakała się a Weronika stała jak wryta nie bardzo wiedząc co powiedzieć. Boże to takie straszne, taki młody chłopak i tak musi cierpieć!
Weronice Zrobiło się smutno i właśnie wtedy podjęła decyzje, że nie zostawi go samego...
W domu pojawiła się tylko na chwile, poprosiła brata by zawiózł ja do biblioteki, aż trudno było jej uwierzyć, że się zgodził. Gdy dotarła na miejsce poprosiła bibliotekarke o gazety sprzed dwóch lat, przyniosła jej wszystko, co miała na temat tego strasznego wypadku.
Niestety nie było tego wiele, pare wzmianek na temat strzelaniny i śpiączki, w jaką zapadł Michał. Troche rozczarowana wróciła do domu. Coraz częściej zaczęła bywać w szpitalu, na początku tylko siedziała patrząc na Michała pogrążonego w błogim śnie. Jednak z czasem Weeroniki wstyd zniknął i zaczęła mówić. Opowiadała mu o wszystkim, o swojej szkole, o tym, co działo się na tym przeklętym świecie. Nigdy nie miała wrażenia, że mówi do ściany, zawsze w sercu czuła tą pewność, że on doskonale ją rozumie, że słucha. Często też spotykał jego siostre, to od niej dowiedziała się wielu istotnych szczegółów na temat swojego nowego przyjaciela.
Bardzo zaskoczyła ją, kiedy powiedziała, że jej śpiący królewicz był od niej starszy pieć lat, miał dwadzieścia jeden. Iza, gdyż tak miała na imie siostra Michała, opowiadała jej o studiach, na które się dostał, zawsze marzył by skończyć filologie romańską, a kiedy los dał mu taką możliwość zdarzył się ten wypadek. Z jej opowieści wywnioskowała, że był romantykiem, kochał jeździć konno, słuchać ballad i oglądać stare filmy. Izka nie powiedziała jej jednego, co sprawiło ten tragiczny wypadek. Z gazet przeczytanych w bibliotece, dowiedziała się, że znalazł się w samym centrum strzelaniny spowodowanej przez dwa uliczne gangi.

 CDN !