Naście

      Dziewiętnasty kwietnia dwa tysiące czternaście.

    Naście, ostatnie naście. Moje ostatnie naście. Od jutra dzieścia.

    Trzeba by już skończyć z tą młodością. Jej epilog przedłużony jest i tak ponad miarę.

    Zmężnieć, zmądrzeć, zdorośleć. Zdałoby się. Przydało. (Po co?)

    Zdałoby opisać się na nowo, przeprogramować na Dorosłość. (Dziestość, nie nastość)

    (Po co?)

    Nie przypadek chyba, że wypada akurat w Niedzielę Zmartwychwstania.

    Przydałoby się. (Wiele razy)

    Dwadzieścia części życia już za rufą. (Ile przed?)

    Było i było, będzie i będzie.

    Wkraczam, lepiej bez namysłu może. (Enter the Void)

     (Po co?)

    W pustkę (nie żeby zła, ani dobra, po prostu: pustka)

    Przyszłość jest pustką. Ale to bardzo, bardzo piękna pustka.