HuczuHucz

Teraz, zostały te wspomnienia i łzy.

I trzeba żyć kurwa, przed nami jeszcze tyle dni.

Wiem o wielu błędach i żałuję dziś mocno,

że życie to nie Word, i nie podkreśla na bieżąco ich.

Bezbolesne rozstania - znasz je dobrze stąd,

że nawet na palcach może je policzyć ktoś bez rąk.

Będę szczery - więcej razy nie dam się podzielić.

HuczuHucz, i nie wpierdalaj nigdy spacji w te litery!

Wszystko wkurwia, chciałbym jakąś fajną pannę.

Tak pośrodku, między "daj bucha", a "żyj dla mnie".

Jest tak samo, może tylko trochę smutno.

I nie mówisz dobranoc, i nie mogę przez to usnąć.

I znowu uwierzyć trudno, że marzenia się spełniają.

I nie byłbym tu sobą, mówiąc, że się chcę pozbierać.

I, że umiem i, że potrafię, że się nie wkurwię.

Gdyby nie ten ból, o którym nie mówiłem Ci tu nigdy,

wziąłbym nóż, i sprawdził jak szybko się goją blizny.

I kiedyś to zrobię, więc przygotuj się na dłonie we krwi.

I próbując złapać oddech, powiem 'kocham Cię' ostatni raz.

I próbuję się ogarniać. ogarniać? Ja wciąż żyję miłością!

Twoje oczy to już nie moje okno na świat.

I gdyby nie to, że już nie mamy tylu spięć,

to zbiłbym termometr, i wpierdolił rtęć.

Gdy byliśmy razem, to myślałem, że damy radę,

a co myślą o nas Ci, dla których zawsze byliśmy przykładem? 

Gdyby nie to, zniknąłby mi wreszcie z oczu płacz,

a z ust: kurwa mać, kurwa mać i kurwa mać.

Znam to, jestem oszustem to jasne.

I nawet to, że chcę poznać prawdę jest kłamstwem.

Znasz mnie, tak łatwiej ale los słów nie cofa.

Ostatni raz okłamie, gdy powiem, że już nie kocham jej.

Niby kochają szczerze raczej, 

wyrywali by dupy nawet na stypach własnych matek.

Teraz kłamstwo jest prawdą,

nie pójdziemy do piekła,

bo trafiliśmy już tam dawno.

Często oszukujemy bliskich jak kurwy,

jak pizdy, jak masz znowu kłamać to stul pysk.

Oszuści nie mają honoru klękać, a z bliskimi,

najlepiej wychodzi się na niczym. Wiesz jak jest. 

Jej wzrok coraz mocniej ładował ból pod mostki im.

Taa.. .Altruizm cierpi we łzach.

I nawet Louis nie przekona jej, że piękny jest świat.

On pewnie by wolał już oszczędzić męki, lecz strach

w jej ramionach się już gnieździł. Trzęsła się cała.

Wybiegła, rzucając na dobranoc mu: spierdalaj.

Widocznie nocy tej nie chciała więcej krzywdy.

I oboje już nie mieli wtedy nic do stracenia.

Bo stanęła Ziemia i wymieniali spojrzenia.

Popatrz w dół, to nie świat masz u stóp - to brud.

Gdy twarde pięty uderzają o grunt.

Krzywy kręgosłup, bo życie nie jest proste.

I kopie Cię po dupie coraz częściej jeszcze mocniej.

Już w Tobie kipi testosteron. Pobudzając drugi mózg, nazywany męską sferą.

Już bardzo dobrze żyły znają drugi obieg.

Bo przez alkohol, znów nie dajesz odpocząć wątrobie.

Deszcz, to jedyny był flirt między ich wzrokiem.

Nie chciała wejść, lecz flirt nie zostawił jej pod blokiem.

To może jeden z Twoich najlepszych dni, 

albo najgorszych i możesz stracić wszystko lub nic

Gdy ostatni raz ją widział, to czas pędził tak bez przeszkód.

I zostawił mu tęsknotę, na krawędzi tego zmierzchu.

Dnia kiedy wychodził, nikt nie czekał pod więzieniem.

Jadąc na osiedle do niej widział, że coś tam się dzieje.

Co Ci to dało? Nic. A powinno. Postaw się na jego miejscu, poczuj to pierdoloną bezsilność.

Jestem smutnym raperem, 

możesz mnie słuchać tylko w nocy, w zimie.

Dlatego jestem zimnym skurwysynem.

Czasem żebym pójść w przód, trzeba spaść na sam dół.

Przecież wszystko się zmienia i zabiera nam nadzieję.

Mi nie zabierze czegoś, co już dawno nie istnieje.

Napisałem list, choć nawet nie znam Twojego imienia.

Nie wiem nic, ani nic o Tobie, ale czy to coś zmienia?

Z jednym większym krokiem mógłbym Ciebie zabić.

Przecież do perfekcji nauczyliśmy już siebie ranić.

Dziś wychodzę coraz częściej na szluga. I nie myślę, przekonałem się, że serce nie sługa.

Siemasz mała, znów zapytam co tam słychać, no bo,

mimo, że się staram, już nie mogę dziś oddychać Tobą.