Kwiat

W końcu weekend!

Wyczekany... ;)

Dziś w szkole nie było horroru. Tylko biologia była straszna. Budowa kości.

Złamanie otwarte.

Wiedziałam wcześniej na czym to polega, ale dla własnego dobra nie wnikałam w szczegóły.

I dziś nam pani tłumaczyła... dokładnie!

Myślałam, że umrę. Wszystko mnie od razu bolało i kręciło mi się w głowie!

Dlatego nienawidzę bioli!

Na reli: 'Co jest potrzebne do szczęścia, tzn. kiedy jesteśmy szczęśliwi'

Wszystkie koleżanki jedna przed drugą wykrzykiwały: 'miłość', 'zakochanie', 'przyjaźń', 'rodzina'.

A ja bezczelna palnęłam: 'spełnienie zawodowe'!

Po prostu inna jestem. Inna...

Nie wiecie można co zrobić, żeby jajka zgniły?

Bo jest mi potrzebne kilka egzemplarzy ;)

Pomidory już położyłam w ciepłym miejscu.

A dlaczego?

Otóż Robi mi napisał wczoraj takiego sms'a :

''A czy wiesz, ze oprócz Blekendspejs (mój Robiiivankenobi) będzie też Blog 27 i zespół Sofa jako support. Bumcyku.bumcyku.bum ;) ''

Sofy słyszałam jedną piosenkę. Ok! Ale Trola i B27? Lubiłam to rok temu. Teraz trochę się zmieniło, bo nie ma Ali... - tej fajnej.

Trola to Trola... zwykła Trola!

Jezu, ile można gadać o chłopakach?

Dlaczego ja muszę słuchać ''a wiesz, że on...'', a nikt nie chce słuchać o architekturze wnętrz, wzornictwie przemysłowym, możliwościach Canona 30d, usługach w sieci Play i portalach do publikowania zdjęć?

Coraz gorszy mam kontakt ze środowiskiem! Dlaczego?

Brak wspólnych tematów.

Dlaczego?

Brak wspólnych zainteresowań.

Dlaczego?

Inna wizja świata.

Dlaczego?

Inni rodzice!

Dużo zawdzięczam swoim rodzicom, m. in. to, ze mimo całego życia spędzonego na wsi nie zrolniczyłam się. Nie olewałam nauki, raczej zawsze się starałam i przykładałam.

Dzięki im wychowaniu sama wybrałam drogę. Drogę edukacyjną. Bo nawet kiedy marudzę, że nie lubię szkoły to i tak będę się wytrwale uczyła. Ta droga biegnie przez liceum, przez studia i do dobrej pracy. Takiej, w której będę szczęśliwa. Na miłość przyjdzie czas... tak samo na rodzinę itp. Jednak najpierw stawiam na edukację. E-D-U-K-A-C-J-Ę-!

Póki co miłość nie jest dla mnie...

Nie chcę tego łączyć. 

Nie chcę i już! Takie mam widzimisie i tak będę robiła, ot co!

***

I jestem szczęśliwa..., bo 'nie spełniam się zawodowo', ale czyszczę sobie buty przed wielką drogą, na którą po trochu zaczynam wchodzić. Moją drogę do kariery. Do zawodu.

Dla mnie drogą do szczęścia...

Dziś z pośród kilku zdań do opisania na religii wybrałam:

'' (...) ucho słuchacza jest pragnieniem mędrca''

Właśnie tego pragnę!

Żeby szukać wiedzy, mając przyjaciółkę.

Przyjaciółkę, która zawsze odwróci się pośród zagonionego tłumu i poda rękę...

Poda rękę. Wysłucha. Pomoże...

Mam przyjaciółki. wiele przyjaciółek.

(Nawet czasem myślę... 'Dlaczego akurat ja? Dlaczego to ja jestem jej przyjaciółką, skoro mógłby to być każdy inny').

Chcę tylko, żeby nigdy mnie nie zostawiły...!

Możecie się nie zgadzać z tym co napisałam. Napisałam to, co czułam!

I wiedzcie, że przyjaciółka różni się od chłopaka. Nie płcią (choć to też!), ale przede wszystkim samym kultem bycia.

Przyjaciółka, ktoś komu pomagasz i oczekujesz pomocy.

Chłopak. Ktoś kogo kochasz i oczekujesz miłości.

Ja oczekuje tylko życzliwej przyjaźni... od prawdziwych przyjaciółek.

Żanciu, Malwo, Karolciu, Olu, i Nadijko...

Choćbyście gadały o chłopakach i nie pozwalały mi dojść do słowa, lub gadać o najnowszych wyrobach firmy NIKON to i tak Was uwielbiam!