love. / NELA.

Chociaż do świąt jeszcze z miesiąc, to ja już czuję ICH magię. Cudnie <3 w szkole się przemęczę, sytuację z Tobą wytrzymam, swoje uczucia schowam i będzie ZADZIOBIŚCIE. :3

Jutro poniedziałek - lubię to, wyjątkowo w tym tygodniu, gdyż ponieważ aczkolwiek albowiem po poniedziałku jest WTOREK a we wtorek mamy słit wycieczkę klasową! :D

Miłość ma dla mnie znaczenie...symboliczne, jeśli mogę to tak nazwać. Nigdy nie byłam zakochana, ani z wzajemnością, ani bez.Sądzę, że lepiej jest kogoś kochać i go stracić, tęsknić za nim, niż nigdy nikogo nie kochać, tym samym za nikim nie tęsknić, nikogo nie móc stracić, o nikogo nie móc walczyć. To gorsze niż jakakolwiek strata. Bo bez miłości człowiek jest niczym. Tak samo, jak dzban na pustyni. Co z tego, że mamy dzban na wodę, gdy nie mamy nic w środku? Umieramy z pragnienia.

Internet. stał się w tych czasach...miejscem spotkań. Tak, właśnie. Photoblogi, poszkole.pl, omegle.com, interia... i wiele wiele innych portali. Mnie dopadła mania na konta fikcyjne na naszej-klasie. To tak samo okropne, jak photoblogi, uwierzcie. W realu nigdy nikogo nie miałam. Choć mam cudownych rodziców, to kolegów, koleżanek, a co dopiero przyjaciół zawsze byłam pozbawiona. Nienawidzili mnie, szydzili, wyzywali. Dlatego też wciągnęłam się w internet. W fikcję, coś, co jest, choć tego być nie powinno.

Nie obchodzi mnie zbytnio życie innych, ale ostatnio zaczytuję się w lekturze photoblogów osób, które nazywają siebie blogerami, osób, które wciągnęły się tu i zadomowiły, przez co często cierpią. Być może skoro nie obchodzi mnie życie innych, to po co to czytam? Interesuje mnie to, jak inni radzą sobie z taką sytuacją, którą mam ja, choć się z nią nie obnoszę tak, jak oni. Nie mam tyle zwolenników, nie mam tylu osób, które 'są ze mna'. Ale to nieważne.

Ważne jest natomiast to, że dobra fikcja nie jest zła. Znalazłam tu, no, nie dosłownie TU, bo na nk, ale faktem jest, że ZNALAZŁAM wielu fajnych ludzi, którzy są moimi prawdziwymi przyjaciółmi. W realnym życiu nigdy bym ich nie poznała. A tak wypełniają pustkę pomiędzy moją miłością a złem tego świata. Złem zimna ludzi, którzy mnie otaczają. Bo przecież każdy człowiek jest dobry, tylko ukrywa się pod maską złego, bądź po prostu wybiera złe drogi nie mając większej świadomości tego.

Nie mam do nikogo pretensji, co z tego, że praktycznie rzecz biorąc spieprzyli mi życie. Przeznaczenie jest bezlitośne, rani, ale i daje gwarancję tego, że wszystko skończy się dobrze. Nawet, jeśli nie dosłowie takie dobrze sobie wymarzyliśmy.

Jeśli zaufamy przeznaczeniu, to możemy iść na przód po pewnym gruncie - wszystko co robimy, ma jakiś sens i do czegoś prowadzi. Nawet, jeśli wydaje nam się takie małe i niepotrzebne.

Dlatego też wiem, że tak po prostu miało być. Gdyby ci wszyscy ludzie nie byli tak okropni dla mnie,gdyby mnie tolerowali, to pewnie nie założyłabym tamtego dnia konta na nk. Konta fikcyjnego, które odmieniło moje życie i wcią odmienia. Pomimo to, ile bólu spotkało mnie przez ten profil, przez ludzi których tam poznałam, to cieszę się że tam byłam/jestem. Bo więcej spotkało mnie wesołych rzeczy, więcej wsparcia, otuchy, ciepła, niż tego co złe. Swoją drogą - w zamian za te chwile dobre, miłości, zrozumienia, warto jest pocierpieć. :3

Ciebie też poznałam na fikcji. Chciałabym bardzo, żebyś był. Bo przez internet nic nie jest pewne. Można kogoś pokosiać dokłądnie tak jak BRATA, tak bardzo, znając go tylko przez internet? Można. Lecz często można się i zawieść na tym. Nie chcę się na Tobie zawodzić, chcę Ci wierzyć, chcę rozmawiać z Tobą tak po prostu, ale nie potrafię. Zobaczymy, jak to się wszystko dalej potoczy. może będzie lepiej? Mam nadzieję, że to się jakoś wyjaśni, jakkolwiek. Bo najgorsza jest ta przestrzeń pomiędzy nieiwedzą a prawdą, ta cholerna niepewność, bezradność.

Prawda zawsze jest lepsza niż jakiekolwiek kłamstwo, jakakolwiek niepewność, nie? Nawet ta najgorsza prawda.

Jednak mimo to, co się wydarzy, mimo to, jak potoczą się nasze sprawy to i tak dziękuję Ci że byłeś w stanie poświęcić mi, jakby nie było, ponad rok życia. Być może nie tylko, nie całkowicie mi, w każdym razie miałeś dla mnie czas i rozmawiałeś ze mną, byłeś.Kiedyś być może to przeczytasz lub coś w ten deseń, w jakichkolwiek okolicznościach, raczej na pewno powiem Ci coś takiego. Kiedyś. Oby "kiedyś" po pewnym czasie nie zamieniło się w "nigdy"

Jednak jest pewna osoba, która na 89378923492 procent jest. Poza tym, zawsze przy mnie i mnie wspiera, nawet, jak nie jestem w nastroju, nawet gdy jestem wredna, oschła, nijaka, taka nie swoja. Dziękuję, kosiam Cię. <3

Bo... choć mam jeszcze kilku znajomych czy przyjaciół właśnie z fikcji (o reali nawet nie mówię, bo tam nie mam nikogo) to i tak zawsze Wy w jakiś sposób byliście najważniejsi. Tacy inni, tak bardzo moi.

Nieważne jak to wszystko potoczy się dalej, nieważne co mówię, co robię. Już na zawsze zapiszecie się w mojej pamięci jako moi pierwsi przyjaciele.

Po prostu, wiedzcie, że mimo to, iż mam innych przyjaciół, znajomych, to Wy zawsze możecie do mnie napisać, o każdej porze dnia i nocy, a ja zawsze odpiszę.

Pomijając wszelkie fakty i teorie.

Po prostu.

Bo jesteście najwaniejsi dla mnie, i pierwsi odkryliście, że jest we mnie coś dobrego.

Zawsze będziecie, mimo wszystko, mimo wszystkie złe rzeczy.

korNela.