zrezygnowana

Hey...

Juz sama nie wiem co mam robic..

wszystko poszło nie tak jak powinno...

Jak zwykle los sobie ze mnie zakpił...

ZNOWU...

Znowu będę płakać sama..

znowu będą mnie dręczyć koszmary..

o tym co było i o tym co bedzie i jest...

Cięzko jest mi się pozbierać..

a przecież jestem wesołą optymistką...

ten kto mnie zna więc przez co przechodze i wie

jaka jestem naprawdę...

Cokolwiek bym nie zrobiła...

Zawsze odniosę porażkę..

zawsze...

Zawsze będę suszyła rany..

A ktos bedzie je rozdrapywał...

Znowu będę ocierała łzy..

a ktoś sprawi by znów popłynęły...

Chcę krzyczeć choc nie mogę..

Krzyczę sama w sobie...

Bez otwierania ust...

I gdzie jest ten Bóg?

Który mówił nam ,że dzięki dobroci odnajdę szczęcie?

Gdzie to szczęście?

Jak bardzo mam byc miła i jak wiele razy mam pomagać...

bez odwzajemności...

Czy to kara? za co?

Dlaczego ja?

A nie ktos kto na to ewidentnie zasługuje....

tyle pytan bez odpowiedzi...