drobnomieszczańska wyobraźnia.
Dodano: 21 STYCZNIA 2010
no wiem, że męczę, ja wiem.
pozdo, pozdro naprawdę, dla ludzi, którzy potrafią zobaczyć drzazgę u kogoś, ale u samego siebie deski by nie zauważyli, to jest przykre, typowo.. no, ale nic, mówi się trudno, żyje się dalej.
zrozum - ktoś musi się zatrzymać, by ktoś mógł iść dalej,
może spróbujmy od nowa zbudować szczęście na większą skalę.
* a Pauli bardzo, bardzo za dzisiaj. : *
