Inteligentna rozmowa z mrówkami

Myślałam, że jak będę tajemnicza, to ktoś się mną zainteresuje, będzie chciał dotrzeć do mojego środka, rozwikłać jakąś zagadkę. A tu się okazało, że nikt nie ma ochoty myśleć o środkach! Po co im dziwadła, gdy może być prościej, zwyczajniej i kto wie czy nie ciekawiej...

Czytając książki myślę, że zatracam się w innym świecie. Nazwać mogę ten świat iluzją. 

Ostatnio czytałam ,,Wrześniowy zeszyt". Tylko kilka lat do tyłu, a jak zmieniły się wartości i poglądy młodzieży... Świat schodzi na psy... 

Ale są oczywiście wyjątki... Są ludzie którzy mimo presji świata i innych nie ulegają temu głupiemu przeobrażeniu. ;)

                                             -CZUJĘ POZYTYWIZM I TAKI BEZWARUNKOWY UŚMIECH-OBY TRWAŁ JAK NAJDŁUŻEJ A                                       NAWET JEŚLI MINIE, TO I TAK BĘDĘ ROBIĆ WSZYSTKO W TYM KIERUNKU  ABY POWRÓCIŁO...   

,,Mało kiedy życie ma coś z romantyzmu,

ale to od nas zależy jak te chwile spędzimy..."

                              -Uwielbiam Twoje myślenie i  nastawienie-    :)   

,, Ile trzeba połamać kwiatów

żeby zrobić bukiet?

Ile razy trzeba umierać

żeby zacząć żyć?

Ile trzeba zaczynać

żeby nareszcie skończyć?

Ile trzeba rozpaczać

żeby sie pokryć zielenią?

Ile razy trzeba zasypiać

żeby obudzić się po tamtej stronie marzeń?

Ile razy trzeba płakać

żeby sie łez zebrało na jeden uśmiech?

Ile trzeba popełnić zdrad

żeby pojąć czym jest prawdziwa wierność?

Ile par nóg trzeba zniszczyć

żeby się nauczyć fruwać? 

Ile poronien

zeby cos sie narodzilo...