Wolność
Wolność człowieka zniewolonego
To jak marzenie odległe
Nieosiągalne, blade, zbyt mgliste
By materialne.
Wolność człowieka najzwyklejszego
Niby tak powszechna
A jednak tylko wymarzoną jest
Istotą.
Wolność od złości
Odpoczynkiem od nienawiści
Pragnieniem każdego
Zniewolonego
Człowiek zamknięty w swym
Ubogim umyśle
Bez pojęcia szuka, drąży, docieka
Nie rozumie
Ograniczony własnym ja
Nie potrafi przekroczyć bram
Do wolności
Jest sam.
Ucieczka, złudną drogą
Spragniony bycia poza tym
Co odbiera mu
Poczucie posiadania siebie.
W kajdanach własnych lęków
Upada
Nie oddycha
Ginie.