Od trzech dni jestem juz w domciu i tak strasznie tęsknie......to nic,że mieliśmy warunki 1 klasa,ale tak naprawdę nawet za tymi barakami tęsknie,za wszystkim co tam było,tak strasznie żałuję,że nie pojechałam do Gdańska ;(
W ogóle droga powrotna to był jakiś koszmar,zostałam rzucona na głęboką wodę,1min przed odjazdem pociągu do Stargardu wsiadłam cudem,bo dziwnym trafem wszystkich,których pytałam,z którego peronu jedzie nikt nie wiedział,jedna życzliwa kobieta mi pomogła :)potem miałam 3 min,żeby się przesiąść do innego pociągu i tak się bałam,że nie zdążę,że po torach biegłam,mądra ja -.- tak naprawdę to był najgorszy dzień w moim życiu,może to tak strasznie nie wygląda,ale uwierzcie mi,nie chcielibyście być na moim miejscu.
Mama chce mnie zawieźć do szpitala,bo znowu mam problemy ze zdrowiem,ale ja nie chcę,nie chcę psuć sobie wakacji,jestem pewna,że musiałabym tam zostać.


Let me love you.


                          ask