xoxo

Y

Ostatnio w moim życiu dużo stresu, strachu, diagnoz i bólu.

Dużo poważnych decyzji, dużo przemyśleń, dotyczących ży-

cia. Dochodzę do wniosku, że mam dopiero osiemnaście lat.

Nie aż. Dopiero. Moje serduszko nadal pracuje, w dalszym

ciągu przy akompaniamencie bradykardii zatokowej. Jak ca-

łe życie. Dobrze wiedzieć, w tym momencie, naprawde.

Co się zaś tyczy przemyśleń, to adekwatnie do oddziału kardiologicznego,

przemyślenia dotyczące serca. Te dosłowne i te przenośne. Skoro moje

serduszko, ledwie co bije, przez 40 sekund na minutę stoi, to widać jestem

zimna jak lód,"obojętna jak głaz", jestem niezdolna i w ogóle. Łęcka wraca.

W postaci medycznej.

Leczymy się narkotykami i alkoholem? No raczej nie.

W lipcu powitamy ponownie Miejski na Cichej. I żeby było lepiej.

I żeby tak dożyć.

Póki co regeneruję siły, których po prostu nie mam.

Kruczkowski, nie spodziewajcie się mnie w najbliższym czasie.

Niech Pani szuka kartkóweczki.

I w takich momentach życia jak ta, ostatnie 4 dni, człowiek wie,

w kim ma przyjaciela.

Save ma breath, I'll need it for later.

Y