skacz!

Wróciłam, jednocześnie odchodząc ze świata żywych. Ciekawe czy teraz też mnie znajdziesz, czy jesteś ogólnie? Czy słyszysz moje szepty? Moje wołanie o pomoc? Czy wycierasz łzy z moich policzków delikatnym ruchem dłoni, którego niestety nie moge już poczuć. Gdzie jesteś? W niebie, piekle? O ile to wgl istnieje... czy snujesz sie jak cień obserwując wszystkich wokół? Czy stoisz teraz za mną i czytasz co pisze? Co czujesz? Pomóż mi wyzbyć się tych beznadziejnych uczuć, ile to może trwać? Byłeś moją ostoją, moim sacrum.. nie potrafie sobie poradzić bez Ciebie. Wszyscy mówią 'czas leczy rany', nie potrafię...  Dlaczego mnie zostawiłeś? Samobójstwo. Tchórzostwo? Ucieczka? Egoizm? Rozwiązanie? Nie wiem. Mam nadzieję, że jest Ci teraz lepiej. Nie czuje złości, czuje żal.. mówiłeś, że zawsze dotrzymujesz słowa. Gdzie nasze marzenia? Gdzie nasze wszystkie obietnice? Zostawiłeś mnie samą, ze wszystkimi problemami, z bólem, cierpieniem. Samą, choć milion ludzi wokół troszczących sie o mnie, choć czuje się samotna jak nigdy... bez Ciebie. Jestem tym przesiąknięta.. przesiąknięta bólem, tęsknotą. Nikt mi nie potrafi pomóc, co mam zrobić? Nie mogę ich wszystkich zostawić z takim bólem.. Dlaczego coraz częściej o tym myśle?.....