Ślad...

Poniżej zamieszczam zamyślenie, będące dość znanym wierszem. Spotykałem się z nim wcześniej wiele razy, lecz wszędzie widniał podpis: Autor nieznany. Niedawno jednak, odkryłem książkę autorki tekstu. Margaret Fishback Powers (jeszcze jako Margaret Fishback) napisała utwór ów w roku 1964. Historię jego powstania, rozpowszechnienia się oraz swoje i jej rodziny niełatwe życie, opisuje w książce Footprints: The True Story Behind the Poem That Inspired Millions. W polskim tłumaczeniu, wydanym przez Zysk i S-ka, pod tytułem Ślady na piasku. Polecam wszystkim. ...zdjątko oczywiście z pobytu w najcudowniejszym miejscu...w Dębkach:-) Polecam wypoczynek tamże:)

Wersja wiersza w przekładzie Aldony Nowak:

Pewnego razu śniło mi się,

Że spacerowałam plażą z Panem,

Na ciemnym niebie rozbłyskiwały sceny z mego życia.

Po każdej z nich na piasku pojawiały się dwie pary stóp:

jedne należały do mnie,

a drugie do Pana.

Kiedy błysnęła przede mną ostatnia scena,

Spojrzałam znowu za siebie.

Nie zauważyłam śladów stóp Pana.

Uświadomiłam sobie, że był to najgorszy

i najsmutniejszy czas w moim życiu.

Nigdy nie mogłam o nim zapomnieć.

Panie rzekłam kiedy postanowiłam iść za Tobą,

powiedziałeś mi, że zawsze będziesz przy mnie.

Jednak w najtrudniejszych chwilach mego życia

na piasku widniały ślady tylko jednych stóp.

Panie, dlaczego, gdy najbardziej Cię potrzebuję,

Ty mnie zostawiasz?

Moje drogie dziecko wyszeptał kocham cię

i nigdy cię nie opuszczę, nigdy i nigdzie,

w chwilach prób i doświadczeń.

Gdy widziałaś ślady tylko jednych stóp,

to znak, że cię niosłem.