Mam juz tego all dość... No bo ile można .? Dlaczego to właśnie dotknęło moją rodzinę.? All zaczęło się od śmierci Przemka.. Ja już sie niby z tym pogodziłam. Ale czasami jest taki moment, że mam mu za złe to co zrobił...Bo jak On mógł zostawić  swoją mame, brata dziadków no i mnie.?Przeciez On dla mnie był, jest i będzie jak brat...Mimo, ze już Go nie ma... Gdy dowiedziałam się o jego śmierci to.. To tak jakby coś we mnei pękło.. Świat zawalił mi się na głowę... Przez lata nie mogłam się  z tym pogodzić... Teraz jak jestem u Niego w domu czasami to mam dziwne uczucie. Możecie się śmiać, ale ja mam wrażenie, że On tam cały czas jest. Może to przez te all zdjęcia na szafkach, ścianach... No ale to jest bardzo miłe, dlatego uwielbiam tam jeździć. W domu mam Jego zdjęcia, ale mama jakoś mi nie pozwala ich zawiesić. Ja rozumiem, że się o mnie martwi, no ale bez przesady. W końcu to już 6 lat minęło... No właśnie, aż 6 lat... Boziuu jak to all szybko zleciało... A pamiętam jak przyjechał do mnie na całe wakacje... Jak razem chodziliśmy po mieście, jak trzymałam Go pod ręke, jak potrafiliśmy gadać godzinami... Owszem czasami małe sprzeczki się pojawiały, ale zaraz szybko się godziliśmy.... I jak tak teraz tutaj pisze, to uświadamiam sobie, że bardzo, ale to bardzo mi Przemka brakuje... Tęsknię za nim okropnie... Bo może to On właśnie wiedziałby jak mnie wesprzeć w tym wszystkim...Może wysłuchałby, a później dał kopa za te moje bzdury.. No, ale cóż... Nic i nikt mi Go nie zwróci, a już bardziej nikt Go nie zastąpi... Mam tylko cichą nadzieję, że patrzy teraz na mnie z góry i jakoś mnie wspiera... KOCHAM, KOCHAŁAM I  KOCHAĆ BĘDE !!!