What the hell is wrong with me?

Boję się...

... bo nie wiem co się ze mną dzieje.

Serio.

Mam wrażenie, że ostatnio nie jestem sobą. A może jestem , ale momentami panuje nade mną Inna Ja? A może to tylko durne wytłumaczenie?

Nie wiem, nie wiem co się dzieję. Tak, wiem - gadam jak zepsute radio.

Nie chcę tego. Nie chcę się tak zachowywać, nie chcę być zołzowata, nie chcę być wredna, nie chcę być niemiła... bo przecież taka nie jestem (prawda?). A jednak jestem nieposłuszna swojej naturze. Dlaczego? Pytam się, do cholery, dlaczego? Chyba boję się odpowiedzieć na to pytanie... Odpowiedź może być tak oczywista, że aż niewyobrażalna.

Najlepiej było by utknąć w Nibylandii na tydzień, odpocząć i zregenerować swój umysł i chore myśli. Może właśnie tego mi potrzeba? Krótkiego dystansu, przez który przebiegłabym najszybciej jak umiem, aż do utraty tchu. Nie myśląc o niczym, poczuć wolność i świeży powiew wiatru we włosach. Bo przecież zawsze tak było.

Może potrzeba mi izolacji? Tak na chwilę tylko. By poczuć tak przeraźliwą pustkę i samotność, by zatęsknić za tym, co jest dla mnie najcenniejsze i nauczyć się w pełni to doceniać. By nauczyć się OKAZYWAĆ, że doceniam. Bo przecież ja doceniam. Naprawdę!

Ale chyba nie umiem tego pokazać, tak jakbym chciała. Chyba nie umiem...

Sia - Breathe me.