return

oj, ale się stęskniłam

bonjour, le grand monde! 

ciągle chce tu się wracać, chociażby na 5 minut 

u mnie nic się nie zmienia, ta sama głowa z marzeniami o szczęśliwych ludziach i świecie pełnym dobroci

szkoda,że dziś tak płytko to brzmi w uszach wielkich 

troszkę trzeba mnie podreperować, bo nieco się rozpadam(eh!) 

szklany człowieczek ze mnie, a szkoda 

polecam być twardym, mniej kosztuje.. podobno 

dlaczego doceniamy coś, kiedy już tego nie ma? 

czyjąś obecność, nastroje i śmiech

miniemy, a czas będzie biegł dalej

nie zatrzyma się Ziemia, nie przestanie świecić słońce

i świat się nie skończy, a dzień będzie przeganiany przez noc

ale.. 

jest coś, co zawsze będzie czynić nas niezniszczalnymi, nietykalnymi.. 

wiem,że jesteś i patrzysz na mnie z góry

pewnie znowu śmiejesz się, że beczę w kącie, bo znowu zdarłam kolano! 

Ty to masz farta, że dotarłeś do przystanku wieczność, wiesz? 

"Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna 
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor 
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej 
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu 
jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon 
żeby widziec naprawde zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec 
kochamy wciąż za mało i stale za późno"

 https://www.youtube.com/watch?v=HSyCtsQo1vM