Nowy etap . Od dziś . Chyba ...

W tej jed­nej chwi­li tyl­ko Ty byłeś ważny.
Dla Ciebie, zro­biłabym wszys­tko.
Nie ocze­kiwaliśmy od Siebie miłości.
Nie chcieliśmy ślu­bu.
Daliśmy Sobie wolną rękę.
Mogliśmy mieć każdego .
Mogliśmy ro­bić wszys­tko, na co mieliśmy ochotę.
Chciałam tyl­ko byś był.
I byłeś.
Ra­niłeś mnie za każdym ra­zem.
Każdym gest­em.
Słowem.
Spojr­zeniem.
Pozwalałam Ci na to.
Mogłam cier­pieć tyl­ko u Twe­go bo­ku.
Łzy spływały każde­go wie­czo­ru.
Kiedy wychodząc mówiłeś: "Nie wiem kiedy wrócę ".
Smu­tek gościł w mym ser­cu, gdy wra­cając, byłeś szczęśli­wy.
Słyszałam zew­sząd ra­dy: "Za­pom­nij. Odejdź.Jesteście tacy sami . Ale on Cię za bardzo rani . On nie jest dla Ciebie. "
Nie mogłam.
Nie umiałam.
Zamkęłam się w klat­ce i zgu­biłam klucz.
Ta codzien­ność mnie za­bijała.
I nad­szedł ten dzień.
Kiedy wiedząc, że przeg­rałam.
Wiedząc, że cel przes­tał is­tnieć.
Przes­tał być osiągal­ny.
Chciałam się za­bić.
Wszys­tko stra­ciło sens.
Is­tnienie bo­lało bar­dziej, niż po­win­no .
Po­godziłam się ze Śmier­cią.
Chciałam być tam, gdzie nie ma już nic.
Nie poz­wo­liłeś mi.
Pa­miętam Twój krzyk: "Nie, to nie może być praw­da..."
Film się ur­wał.
Będąc tam wspo­minam to ze smut­kiem.
Odtąd roz­począł się no­wy etap w moim życiu.
Nig­dy więcej Cię nie zo­baczę . Nie chcę zmowu Cierpieć .
Zos­ta­wiłeś tyl­ko krótki list: "Przep­raszam. Nie wie­działem cze­go pragnę. Ten układ między na­mi był mi na rękę. Nie zda­wałem so­bie spra­wy, że cier­pisz. Chodz robiliśmy to samo w pewnym momencie ty przestałaś , ja nie mogłem . Nie wie­działem co robić kiedy Cię wtedy spotkałem . Przepraszam , że przezemnie straciłaś przyjaciółkę . Wte­dy... Kiedy Cię zna­lazłem. Zro­zumiałem. Muszę odejść. Za bardzo Cię raniłem .Te­go ode mnie ocze­kiwałaś. Podjęcia de­cyz­ji : Dać Ci żyć własnym życiem , czy dalej ranić. Wy­bacz, że podjąłem ją tak późno... Pamiętaj zawsze będziesz znaczyła dla mnie coś więcej niż była . Tomek . ''.

Sta­jesz...Od­wra­casz się i już wiesz... Już nig­dy tam nie wrócisz...Zaczy­nasz no­wy etap... A jed­nak ciągle z sen­ty­men­tem pat­rzysz w tył jak­byś chciał cofnąć czas.

Zaczy­nam no­we życie, ale te­raz zaczy­nam je dobrze!

Aż w końcu znajdę szczęście ...!