Na wydmach...

Urodziłem się i wyrosłem wśród błot nadbałtyckich, palami biegnących w morze, skąd fale, szare jak cynk, parami napływały; i stąd wszystkie rymy, stąd ten spłowiały głos, który się między nimi wije jak mokry włos – jeśli w ogóle się wije. Spocząwszy na plaży tych wierszy, muszla ucha dosłyszy w nich nie grzmot złowieszczy, ale klaskanie płótna, okiennic, dłoni, czajnik kipiący na maszynce, maksimum – skwir rozkrzyczanych mew. W tych płaskich krainach to właśnie chroni przed fałszem serce, że nie ma gdzie się skryć i że widoki dalsze. Tylko dźwiękom rozległa dal się nie uśmiecha: oko się nie poskarży na brak echa. Pozdrawiam cieplutko i życzę miłego weekendu....!!!! U mnie dzisiaj straszny sztorm ma być powyżej 10 stpopni w skali Buforta:[szok]:[szok]:[szok]:[szok]