kontemplując cisze

Szymborska Prospekt Jestem pastylka na uspokojenie. Działam w mieszkaniu, skutkuję w urzędzie, siadam do egzaminu, staję na rozprawie, satrannie sklejam razbite garnuszki - tylko mnie zażyj, rozpuść pod językiem, tylko mnie połknij, tylko popij wodą. Wiem, co robić z nieszczęściem, jak znieść złą nowinę, zminiejszyć niesprawiedliwość, rozjaśnić brak Boga, dobrać do twarzy kapelusz żałobny. Na co czekasz - zaufaj chemicznej litości. Jasteś jeszcze młody (młoda), powinieneś (powinnaś) urządzić się jakoś. Kto powiedział że życie ma być odważnien przeżyte ? Oddaj mi swą przepaść- wymoszczę ją snem, będziesz mi widzięczny (wdzięczna), za cztery łapy spadania. Sprzedaj mi swoją duszę. Inny się kupiec nie trafi. Innego diabła już niema. rysuję okropne oklepane serce symbol mojego idiotyzmu, naiwności spadam na cztery łapy, sprzedaję duszę każdemu po trochu (zostanie coś dla mnie ? ) jest inny diabeł...