Analizuję tę szarą rzeczywistość, używam wszystkich moich zmysłów by zrozumieć teraźniejszość, tylko po to by przyszłość była lepsza. Chcę wiele zmienić, zmienić siebie. Potrafię wiele zrobić ulepić świat z plasteliny idealny dla dzieci i ich bajkowego świata w którym najgorszą istotą jest przerażający wyglądem stwór, który chce zniszczyć wyimaginowane dobro świata fantastycznego.

Brakuje mi tego optymizmu z dziecięcych lat, tego uśmiechu z przed paru chwil. Wszystkiego co powodowało, że nie myślałam o tym jak wyglądać będzie moja przyszłość. Chciałabym zanurzyć się jeszcze raz w nieświadomości własnego umysłu.

Pragnę opowiedzieć samej sobie własną historię.

Ten włąsnie uśmiech tak młodej istotki powoduje,

pobudzenia mojego optymizmu.