cz.2

Nikt świadomie nie wybierzegorszego rozwiązania.A jednak przecież to prawda,że to, co ma większą wartość,ma też wyższą cenę.Nie może być inaczej.I nigdy nie wiesz,przed czym uchroniła Ciętrudniejsza droga.I nie możesz sprawdzić,przed czym- swoim bólem -ocaliłeś tych,których kochasz.

Kiedy rośliny rankiem czują słońce,budzą się do życia.kiedy ludzie rankiem czują serce drugiego człowieka, zaczynają żyć.Budzą się i wierzą w nowy dzień. Widzą, jak wstaje słońce,czują ciepło jego promienii znowu wierzą w światło. Ludzie wstają i znów wierzą w ludzi. Marzą o domu,wielkim i ciepłym,o porcie dla wszystkich. Ludzie przychodzą i odchodzą,dzielą się chlebem przyjaźnii znajdują światło nowego dnia.

Nie ma zbyt wiele czasu, by być szczęśliwym.Dni przemijają szybko.Życie jest krótkie.W księdze naszej przyszłości wpisujemy marzenia,a jakaś niewidzialna rękanam je przekreśla.Nie mamy wtedy żadnego wyboru.Jeżeli nie jesteśmy szczęśliwi dziś,jak potrafimy być nimi jutro?Wykorzystaj ten dzień dzisiejszy.Obiema rękoma obejmij go.Przyjmij ochoczo, co niesie ze sobą:światło,powietrze i życie,jego uśmiech,płacz,i cały cud tego dnia.Wyjdź mu naprzeciw.

Każdego dniażyj od nowa!Jesteś odmienionym człowiekiem,gdy się dziwisz, że każdego poranka znowu jest słońce;gdy jesteś szczęśliwy,twoje oczy widzą,twoje ręce czują,twoje nogi chodzą,a twoje serce bije.Jesteś nowym człowiekiem, gdy w pełnizdajesz sobie sprawę z tego, że żyjesz;gdy potrafisz sobie uświadomić,że dziś zaczyna się pierwszy dzieńz całej reszty twojego życia.Jesteś jak nowo narodzony, gdy czystym spojrzeniemprzypatrujesz się ludziom i rzeczom,gdy umiesz się jeszcze śmiać.gdy potrafisz się cieszyćzwyczajnym, małym kwiatkiemna drodze swojego życia.

Znowu ukazuje się słońce. Ono nigdy nie jest znużone. Każdego dnia wstaje od nowa. Ludzie też wstają i wierzą w nowy dzień. Widzą, jak wstaje słońce, czują ciepło jego promieni i znów wierzą w światło. Rodzi się nadzieja. Istnieją jeszcze oczy pełne dziecięcej radości. Bije jeszcze wiele ludzkich serc. Z każdym dobrym człowiekiem na tym świecie wstaje słońce nadziei. Budzić nadzieje, w sobie i innych, oznacza: dodawać odwagi, dodawać życia. Nie jesteśmy w stanie nagle zmienić całej pustyni. Możemy jednak zacząć maleńką oazą. Tam gdzie jeden kwiat może zakwitnąć, będzie ich pewnego dnia tysiące, tysiące kwitnących kwiatów

~ANIA