Widzę ,gdy niebo staje się ciemne

Ciemne chmury zaczynają płakać

Gdy deszcz zaczyna padać

Krople spływają po mej twarzy

Wspominając wszystkie grzechy

Stoję w oczyszczającym deszczu

Palącym niczym kwas

Ten potok z nieba łez

Oczyści mnie, zmyje moje winy, moje grzechy

Ten potok z nieba łez

Niczym ciemnej krwi strumień, przywołuje wspomnienia

Słabszy musi umrzeć

Pozornie bez win, z szyderczym uśmiechem

Zakrwawiony nóż

Refleks światła odbija się od oręża w czyjejś dłoni

W imieniu Ciemności następną ofiarę składając

Z imieniem Diabła..

W czarną noc , skradając się w cieniach

Cios za ciosem..

Słabszy musi umrzeć

Pozornie bez win, z szyderczym uśmiechem

Zakrwawiony nóż

Refleks światła odbija się od oręża w czyjejś dłoni

Duma ma słodki smak, gdy widzi się tą iskrę

Ten płomyk życia gasnący w ofiary oczach

A gdy wróci świadomość

Łzy spadną

Smutki, żale

Niekończące się opłakiwanie

Ta tęsknota

Gasnąca iskra

Odpływają ciemne chmury

Srebrne księżyca promienie

Rozjaśniają ciemność nocy

A płomyk staje się tak zimny..

By Dragis.

Nawet nie chce mi się nic pisać. Może potem.