Prawdziwy Przyjeciel!

Dzisiaj dzień jest dziwny. Nauczyłem się czegoś nowego o sobie. Nadal boję się tego co się dzieję wokół mnie. Denerwuję mnie to że ludzie oceniają mnie po pozorach. Czy ja jestem kimś złym ?! Robię to co kocham staram się być dobrym przyjacielem, kolegą czy wgl. człowiekiem. No właśnie. Mój najlepszy przyjaciel z którym kiedyś się pokłóciłem i spisałem wszystko na straty pokazał mi dziś że mogę mu ufać w 100%. Myślałem że już nigdy nie będzie tak jak kiedyś ale widać gdy jest źle można na niego liczyć i on może liczyć na mnie. Uświadomiłem dzisiaj sobie jak bardzo ważna jest przyjaźń... Prawie? Co ja mówię jest tak samo ważna jak miłość a czasem nawet potrafi uczucie miłości przebić... Bo gdzie pójdziesz jak ci nie wypali w związku ?? Do przyjaciela. Ale do sedna, doszło do mnie że bez przyjaźni jestem nikim. Zależy mi na nim jak na mało kim. Czy to nie dziwne? Może i tak... Ale jest dla mnie kimś więcej, jest moim bratem! I mam nadzieję że zawszę nim będzie. Dlaczego wstawiłem to zdjęcie? Bo pokazuję ono mi że mimo tego zła które mnie otacza są chwile i ludzie dla których czasem warto jest zrobić wszystko ;) Może to głupie ale nie wyobrażam sobie tego że już z dwa miesiące się rozstaniemy i może nigdy się już nie zobaczymy...

Tyle się dzisiaj działo że nawet nie wiem jak mam to wszystko napisać, zastanawiam się nad słowami mojej polonistki... I nad rozumowaniem pana od Historii.

Czy ja naprawdę jestem narcyzem ?? Czy to że piszę to co czuję to coś złego?? Nie wiem.

Na pewno coś w tym jest... przemyśle to.

Doodo