drogityko

siedzimy, dajmy na to, w pokoju, 

z łazienki słychać nierównomierne kapanie z zaworu

krople spadają z różnej wysokości i z różnym natężeniem

zauważamy niewielkie nagromadzenie sztuczek gawędziarskich w naszym życiu

zegar chodzi

właśnie ten zegar jest gwarantem nawiązania wstępu do rozwinięcia, gdyż jest to pieśń drogi

niedroga poezja

poetyczna droga prozy

prozaiczna poezja, drogi

wyjechaliśmy w któryś wtorek

niespodziewanie

ktoś jeszcze do nas dzwonił, chciał się zobaczyć

nie nie my już w drodze

tacy bezwzględni byliśmy dla tuiteraz

bardzo komuś było żal

cóż robić przed nami droga

transporty i dziury w podeszwach

nie zrozummy się źle 

gdybyśmy nawet wyjechali w piątek 

pożegnań by nie było

bo drogocenne są inne aspekty

niespokojnej starości

wyjechaliśmy wiesz i teraz nam lżej

w ministerstwie dróg krętych mówią

dobrze

zakręty przekręty

nie wiem co ty masz w głowie

a co na rękach

ja ci mówię, siedzę w tym mieszkaniu lat piętnaście nie malowanym

nieszczelny zawór spóźniony zegar

i mam w głowie drogę