mówisz milion słów chesz milion odpowiedzi,
wokół milion dusz a ja muszę przez nie przebyć,
jeszcze jeden raz ciągle mówie że ostatni,
ale tylko czas może odemnie to odstawić,
i mówią że niszcze siebie że strace wszystko,
a jedyne co niszcze to swoją przyszłość,
ja nie żałuje żadnej chwili i wiem że,
te najgorsze nauczyły mnie najwięcej,
ich usta nie zamykają się nigdy,
jeszcze nie spotkałam kogoś kto cały czas milczy,
i dlatego chodzę ze słuchawkami w uszach,
bo najczęściej to nie mam ochoty ich słuchać,
lubie czasem pomyśleć w ciszy,
może to jest złudzenie to mnie niszczy,
chcesz to daj mi radę i odejdz,
wezme pod uwagę ale tego nie zrobie,

Może powiem jedno słowo by zniknąć ,
i może powiem więcej a ty przekręcisz wszystko,

może nie powiem nic zamknę oczy szybko,

a ty będziesz wspominać to wszystko co było,

widzę ulice jakaś martwa przyciąga wzrok,
coś zakrywa asfalt to tylko mrok,
Robie kolejny krok z myślą że mi się uda,
żeby mieć satysfakcję że to moja zasługa,
czuję tak samo jak kiedyś nic się nie zmienia,
to samo co wtedy i te same spojrzenia,
i to samo serce które chciało by odpaść,
zmieniły się piorytety ale nadal kocham,
i potrafie płakać jak dziecko jak kiedyś,
i mam nadzieje w którą potrafie wierzyć,
ktoś dał mi talent do władania słowiem,
wstrzyknoł mi to w serce i dał mi mowe,