jak byłam z Tobą wszystko wydawało się takie proste i choć był to moment z polepiony z szczęścia cząstek ,  choć rozbryzg się na ścianie chwilę później , bezlitośnie wsysając te cząstki w próżnie . palę mosty , palę jonity , czyszczę kartę sim . Ty się budzisz z nią , ja się budzę z nim . choć łączy nas zawieszenie na fakturze sufitu , i ból , uzależnienie od naszych kryptonitów , i strach , że brak nam cierpliwości do kompromisów , i śmierć , która często przychodzi tak po cichu .
pamiętam jak zapytałam , czy mnie kochasz jeszcze , odpowiedziałeś - nie wiem . przeszły mnie dreszcze , pomyślałam , że nie ma mnie bez Ciebie . z drugiej strony są pozory i codzienne rzygam nią , jak w Twoich oczach widzę , że jesteś daleko stąd . Twoje łzy , na ich widok mam ochotę skoczyć z okna , bo nie mogę znieść , że jesteś dla mnie coraz bardziej chłodny . każdy dzień oddala nas , odliczam czas ,  do momentu w którym , znów zostanę sama , kurwa mać ! znów nie mogę sobie spojrzeć w twarz , bo się boję , że zobaczę ten sam emocji brak , jak wtedy gdy ostrzegałeś mnie , że wszytko jest nie tak , a ja czułam , że wgniata mnie w ziemie ten pieprzony świat. choć łączy nas piękno spadających gwiazd , stoję w drzwiach , ostatni raz życie traci smak , pryska czar . idzie burza , wiem , wiatr rozwiewa mgłę , a ja uczę się żyć , każdym kolejnym dniem.

tumblr.com

ask.fm