Moje gardło cierpi [*] , w sumie to nie wiem jak to opisać bo prawie go nie czuje ,a z drugiej strony ,mnie szczypie.

 Nie mam humoru , Białogard źle na mnie działa , bedac tu mam wrazenie ,że  wszystko jest takie przewidywalne , taka szara codziennosc. 

Bierze mnie zawsze na jakieś chore rozkminy które nie maja sensu  , jedna z nich jest to ze mam ochote zakończyć  pewne etapy mojego życia.   

Niby najpiękniejsze chwile to te które sa tu i teraz . Chciałabym wymknąć sie albo w beztroskie życie 5 latki której jedyne zmartwienie to ,że koleżanka ma ładniejsza lalke albo byc tak po prostu dorosłym poczuć jakąś odpowiedzialność , miec za soba nauke na błędach , wszystko miec przerobione ... Niby wszytko ma sie w zasięgu ręki ,ale  prawda jest taka, że nie możesz uważać się za szczęściarza, psychicznie oddalonego perfekcjoniste ... tyle  na dzis.

http://www.youtube.com/watch?v=SYXkGdSe_SQ

Jestem w pełni świadoma,
i stało się dla mnie jasne,
że wszystko, co widzę
nie zawsze jest tym, czym się wydaje
Jestem w pełni świadoma,
że śniłam tak długo.