siedzial tak w jednym z wielkich foteli... Jego wzrok skupiony byl na jednej planie na bialym dywanie.

Myslalem jak taktowinie zapytac chlopca chodzby co dokladnie odemnie chce... Ale te jego niebieskie szliste oczy nie dawaly mi spokoju...

Wiec wziolem gleboki wdech i zapytalem o jego imie by nawiazac z nim jakis kotakt...

Jego oczy podniosly sie i spotkaly sie z moimi...

Chlopiec powiedzial ze nazywa sie Edgar. Dla mnie to imie bylo bardzo dawno nie slyszane...

Przypomniala mi sie inna osoba z tym imieniem o ktorej nie Moglem zapomniec... Coz doszlem do wniosku ze Chlopiec lekko sie otworzyl i nie jest tak skrepowany wiec zadalem mu ponownie pytanie o cos do picia i jedzenia...

Chlopak lekko potrzasnol glowa na "tak" wiec przynioslem mu herbate i jakies ciastka z dluga data przydatnosci do sporzycia.

Polozylem na stole obok jego kajetu. Popatrzylem na niego i lekko smiejac sie powiedzialem

- przepraszam Cie ze tylko Ciastka ale nie miewam tu gosci dosc czesto.

Chlopak wzial lyk herbaty i otworzyl swoj zeszyt. Ciekawily mnie jego rysunki na marginesach.

Pamietam jak ja sam kiedys takie robilem. Chlopak mial talent.

  Popatrzyl na mnie i zapytal mnie o imie. Odpowiedzialem mu ze nazywam sie Dariusz.

Chlopak szybko zanotowal w zeszycie i zaczol sie rozgladac po moim mieszkaniu.

Bez mniejszego wstydu bo przeciez byl w moim domu zapytalem

- wiec powiedz mi teraz chlopcze co cie dokladnie do mnie sprowadza.

Chlopiec znow zaczol patrzec w podloge...

Widzialem jak lekko oczy mu sie zaczerwienialy i mina coraz bardziej przypominała tą po ktorej dzieci zaczynały płakac....

C.D.N

2