Dodano: 29 LISTOPADA 2011
to mnie pochłania. w całości.
W szkole w dalszym ciągu mnie nie było. Pan T znowu przymulony chodził podobno.. Kurde, ja już nie wiem. Ufam mu, a zarazem nie. Eh, że też musiałam się spytać o coś Mańka.. W tym momencie powinnam być pewna, że ufam Trojanowi, bo przecież jego zdanie zatwierdziła masa innych osób, którym ufam, jednak.. coś we mnie nadal nie może się zdecydować.
Jutro się wyjaśni. Jutro go zobaczę. Nareszcie. I choć tak bardzo boję się mu zaufać, to i tak ta cząstka mnie ciągnie mnie do niego z ogromną siłą.. Czyżby to tak wyglądała kłótnia rozumu i serca? Może to jest właśnie ten czas, kiedy powinnam przestać myśleć i iść za głosem serca?
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika darksideee.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
