allemande.

wokół mnie jest tylu wspaniałych ludzi.

zastanawiam się, dlaczego tak często natykam się na opinie aspołeczne, pełne niechęci do drugiej, trzeciej, czwartej, lecz nie konkretnej osoby. czy żyję w jakimś wyjątkowym miejscu? w Utopii, Arkadii lub śnie? czy mam wyjątkowe szczęście do poznanych osób? może widzę więcej niż inni, potrafię dostrzec i docenić rozmaite cechy ich charakterów. a może przyglądam się tylko jednym okiem, nie zwracając uwagi na wady?

nawet jeśli - jestem szczęśliwa - nie dbam o to.

cenię wszelkie znajomości. dłuższe, krótsze, bardziej lub mniej głębokie. każda z nich zostawiła wspomnienia. aż szkoda, że z niektórymi ludźmi łączy mnie tylko to. czasem jednak jest za mało, by otworzyć usta i z uśmiechem zapytać ~"pamiętasz?"

blokują mnie dni, tygodnie, miesiące, lata. blokuje mnie czas i zmiany, jakie w nas zaszły. każdy obrał własną drogę, czasem się skrzyżują, lecz i tak będziemy brnąć przed siebie, tuż na siebie, obok siebie, w przeciwnym kierunku do siebie. przestanę już liczyć, aż znowu się miniemy. może poślemy sobie lekki uśmiech, może coś powiemy? nadal dziwi mnie, że niektóre osoby, z którymi spędziłam siedem lat życia zachowują się, jakbym nie istniała, zaś inne, z którymi mogłam zamienić tylko kilka słów, pozdrawiają mnie i dają się pozdrowić. wzrokiem ilustrujemy całe otoczenie. czy zatrzymamy się na sobie chociażby na kilka sekund? szybkie skojarzenie, powrót dawnych myśli, rozmów, przygód, więzi. och tak, przecież mogłeś być kiedyś dla mnie całym światem!

jestem zależna od zależności. targana przez inne osoby. nie potrafię być sama, nie umiem, nie znoszę. cieszę się, że zawsze jesteście ze mną. że w każdej chwili mogę przywołać Was do siebie, jak i Wy możecie przywołać mnie. biegniemy do siebie z uśmiechem na ustach bądź z łzami w oczach, który jednak ewoluuje. grymas złagodnieje. aż przyjemniej będzie patrzeć.

uśmiechnąć się.

zatrzymać.

i powiedzieć kilka słów.

dziękuję.~

____________________________

spokojna melodia grana flecie rozlega się po całym pomieszczeniu.

och zabierz mnie, zabierz mnie daleko!