PRZYJAŹŃ i MIŁÓŚĆ. One na swój sposób sie kłócą ze sobą. Gdy poznajesz człowieka, zupełnie w pierwszym momencie, obcego. Obco pachnie, myśli, mówi jest kimś dla Ciebie z zewnątrz. Poznajesz go, odkrywasz powoli, pierwszy dotyk, pierwszy pocałunek i gdzieś między tym wszystkim pojawia się myśl: Czy to jest przyjaźń czy już kochanie? Pomiędzy przyjaźnią i miłością jest niewielka przestrzeń oddzielająca je od siebie. Przyjaźń jest formą czystej miłości pozbawioną zupełnie elementów fizyczności, erotyzmu, seksualności. Kiedy ludzie dyskutują o PRZYJAŹNI pomiędzy mężczyzną a kobietą, wszyscy marzą o takiej Przyjaźni, ale większość stwierdza, że trzeba bardzo uważać, by w taką przyjaźń nie wkręcił się np. seks, bo wtedy to już nie jest Przyjaźń ale zaczyna się Związek, albo przyjaźń się po prostu kończy. Niewiele osób stać na Przyjaźń pomiędzy kobietą a mężczyzną. Bo kiedy zaczynamy kochać, bardzo trudno jest zachować konieczny dystans. Wielu ludzi nie potrafi odróżnić tego i popełniają czasami wielki błąd. Zaczynają tworzyć związek z kimś, kto może być tylko, co najwyżej przyjacielem i dokonują tego często mówiąc, że robią to z rozsądku. Takie związki z rozsądku stają się wielkim dramatem. Podejmuje się decyzje o założeniu i tworzeniu związku, o małżeństwie a po chwili pojawia się codzienność, a w konsekwencji prawda. Prawda o zaniku pożądania, pragnienia bliskości, namiętności i czułości. Nie ma gorszej rzeczy niż takie wewnętrzne rozczarowanie. Rozczarowanie "wypaleniem" sie uczuć. W takim razie jak to rozróżnić? Wyróżnikiem, który odróżnia Miłość od Przyjaźni jest pożądanie. Przyjaźń to Agape, Miłość to Eros. Kiedy się kogoś kocha, wtedy pojawia się zaufanie - takie jak w kontaktach z Przyjacielem. Pojawia się doskonały nastrój, jak z Przyjacielem. Pojawiają się rozmowy do rana, zabawa w gronie znajomych - jak to z Przyjaciółmi bywa. Ale pojawia się coś jeszcze. To właśnie pożądanie, poczucie fizycznej bliskości, dotyku, pragnienie pieszczoty, pocałunków, milczenia we dwoje, tęsknota za głosem, zapachem, smakiem. Pojawia się inny rodzaj Miłości, jakże podobny do Przyjaźni a zarazem inny. Przyjaciel zawsze jest gdzieś dalej - nie jest numerem jeden. Numerem jeden w naszym sercu zawsze jest osoba, którą kochamy. Której głos, dotyk, zapach, uśmiech powoduje żywsze bicie serca, pragnienie kochania się, śmiechu, a kiedy tego brakuje, czujemy, jakby w nas pojawiała się wielka pustka, aż nas ssie, czujemy brak. Pragnienie, pożądanie, namiętność.... one poruszają w nas wszystko to co zmysłowe a także nasze serca. Nom i to by było na tyle. Jedyne podsumowanie jakie mi przychodzi na myśl to "Największą sztuką jest umieć kochać i rozpoznać Miłość. Nie jest to łatwe ani proste"