Hej. Przepraszam za moją nieobecność lecz nie miałam siły musiałam sobie wszystkie sprawy poukładać w rl ;) . Ale wracam i na tą chwilę jestem i postaram się być ;) .Następny temat jaki poruszyć być chciałam będzie to przemoc w Internecie mam nadzieję że mi się to uda dodać jutro a jak nie to obiecuję na środę będzie gotowa ;] . Zawsze możecie do nas pisać na pw , dodawać do znajomych , pisać na email którego podam pod notką a także na naszego wywiadera : http://www.wywiader.pl/damyradeee . Mam nadzieję że nadal będziecie nam ufać i zadawać do nas pytania pisać swoje zwierzenia i porady naprawdę dużo osób nam zaufało , odwiedza naszego photobloga regularnie i jesteśmy z tego bardzo szczęśliwe , ponieważ to co robimy to robimy tylko dlatego że lubimy bardzo pomagać innym , i mam nadzieję że wybaczycię nam nasze malutkie przewinienia takie jak brak notek czy nasza dłuższa nieobecność ale niestety to nie wynika od nas lecz z przyczyn niezależnych od nas .; ) Powiem co po do niektórych ludzie za bardzo co poniektórzy nas oceniacie , nie wiecie o nas nic no może oprócz imienia ale to i tak nie większość z was a oceniacie ludzi to naprawdę jest przykro że oceniacie ludzi po mimo tego że nas nie znacie .
Mam dla was taki mały prezent , prosiło mnie parę osób żebym założyła gg na którym będziecie mogli pisać do nas anonimowo , wzięłam się stężyłam i oto gg powstało , mam nadzieję ze będziecie pisać do nas z ważnymi rzeczami i na pewno uzyskacie szybką pomoc , co nie znaczy że tutaj także możecie do nas pisać ;) Oto numer : 44982479 ;) A teraz zapraszam na taką historię nawet nwm jak to można nazwać coś takiego na szybkiego żeby można było przeczytać gdyż informacji było dziś strasznie dużo :
To prawie rok , Wszystko zleciało szybciej niż myślałam. Siedzę na oknie przypominam sobie te wszystkie chwile które były minęły , myślę jak to dalej będzie , co ja zrobię dlaczego tak jest ?. W głowie mam tyle pytań przed oczami pustą ścianę patrzę jak liście spadają . Wiem jedno muszę sobie poukładać wszystko w głowie lecz zadaję sobie cały czas pytanie jak , czy na tej ziemi nie ma za grosz sprawiedliwości . Spoglądam na moje ładne opakowanie tabletek które leży na stoliku nocnym i uśmiecham się do niego , wiem że to tylko i wyłącznie mój jedyny przyjaciel . Uśmiecha się do mnie , zawsze mnie słucha gdyż tego potrzebuję , a naprawdę jest mi to potrzebne. Wstaję chwytam je w moje małe drobne rączki , siłuję się z pudełkiem jest ode mnie silniejsze trzyma mocno za pokrywę żebym tylko nie mogła otworzyć mojego małego szczęścia , po nich na pewno bym się uśmiechnęło to takie małe coś a daje tyle szczęścia. Widzę jak drzwi gwałtownie otwierają się do mojego pokoju widocznie musiałam za bardzo klnąc , i oto moje małe szczęście odpłynęło wraz z moimi nadziejami na lepsze jutro .
A.
+ dodaję nasz ema-il [email protected]
Dziękuje za uwagę .