Obiekt moich westchnień. Pewnie nieodwzajemnionych. Ale do czasu. W końcu wyjdzie na moje. Musi wyjść. Dorwę takiego małego i już będzie mój. Na pewno. Plan był taki, żeby napisać notkę, długą i wzruszającą. Doszłam jednak do wniosku, że chyba tak nie umiem. Nie nadałabym się do pisania bloga, szczególnie o kosmetykach i modzie... Oj nie. Nie to żebym była złośliwa. Wręcz przeciwnie, uśmiałam sie do łez! Tak do łez, czyli jednak jest wzruszenie. Ale nie, nie było to podczas czytania swojej notki. Tylko innej, ale nie mogę wam powiedzieć której. A szkoda. Mogłabym napisać co dla kogo kupiłam, a czego kto ode mnie nie wziął, a przynajmniej nie jestem tego pewna. Ale nic tak fascynującego nie wydarzyło sie ostatnio w moim życiu, więc nie napisze. Mogłabym zrobić stylizację zoo, zdjęcie nawet tematyczne. Ale przecież ja bym się wcale nie musiała stylizować! Wszystko na nic. Pozstaje mi tylko bar bezsennośc, stylizowany uwaga na bezsenność! Chociaż jak wchodzisz to chce się spać i jak wychodzisz to też. Coś czuję że mi nie wyszła ta notka, ale to wszystko dla ciebie Ula. Pamiętaj moc jest z żółwiami nindża. Kończę już kończę, życzę miłego nieczytania. Ot co. I ja wcale nie jestem złośliwa. I nikomu nic nie nagadałam! O.

Wszystko już zrobiłam, normalnie orzeł w ludzkiej skórze.

W sensie, że tak orzę.

Ja w sensie.

Viola.