Joł.

Ciało od de­likat­ne­go do­ty­ku je­go dłoni zadrżało.Sub­tel­nie, jak wir­tuoz pieścił je­go każdy skra­wek jak­by chciał za­pa­mietać ją na jut­ro, na kiedyś,na zaw­sze.Niczym strun drżenie nutą mu­zy­ki  za­pi­sa­ne prag­nienie.Z ust spływające po­całun­ki jak bos­ki nek­tar
na­miętność zamieniłaby w pożądanie siebie. Sple­cione ciała kochanków,jak la­wa gorące w ek­sta­zie uniesienia płoną.Spełniła się chwi­la piękne­go marze­nia bos­kiej na­miętności sobą upo­jenia.

Kiedy tak na mnie pat­rzy, czuję się na­ga. Myślę so­bie wte­dy, że po­win­nam być onieśmielo­na. Ale, do diabła! Nie jes­tem. Kiedy je­go wzrok ba­da każdy, ro­zumiecie... Każdy cen­ty­metr mo­jego ciała. Uśmie­cham się fi­luter­nie. Tak... Tak, to jest wa­riac­two, kiedy między mężczyzną i ko­bietą dochodzi do sym­biozy. Fi­luter­ny uśmiech skry­wa w so­bie myśli o nim. A gdzieś z za­kamarków świado­mości chce się więcej i więcej, i więcej...

Tęskno;(