Troszkę chujnia, nie powiem, że nie. 

Ferie dobiegają końca, ale drugi tydzień jak najbardziej pozytywnie. 

Kocham tych ludzi ponad życie, naprawdę. Są wspaniali. 

Teraz sobie leżę, słucham sobie jakiś smutów i tylko przeklinam cały świat, że to 

akurat ja muszę mieć pecha. Tak tak, bo przecież tylko mnie się w życiu nie powodzi.

Ah to samolubne myślenie. Z góry przepraszam.

Chcę jutro, zapomnieć o wszystkim, wyszaleć się jak głupia i mieć na wszystko wyjebane.

Czasami przychodzi taki moment, że po prostu trzeba przestać ciągle odwracać się za siebie, rozpamiętując przy tym przeszłość i iść przed siebie. To trudne, ale pomaga. Bywa tak, że często Nam bez tej ''przeszłości'' żyć. Trzeba się tego nauczyć.

W pewnych momentach czujemy się jak bez tlenu. Ale jeśli tylko chcemy wszystko możemy przezwyciężyć. Musimy tylko uwierzyć w siebie i w swoje możliwości. W to, że potrafimy radzić sobie ze swoimi słabościami. To Nas kształtuje. Daje porządną lekcję. 

Stajemy się silniejsi, pewniejsi siebie. Wystarczy tylko chcieć ...

Kocham Cię.