KIEDYŚ DAWNO TEMU BYŁA SOBIE DZIEWCZYNKA ... BYŁA NIESZCZĘŚLIWA , WIĘC KOLEGA ZAPROSIŁ JĄ NA 18 DO SWOJEGO KUMPLA... BYŁO FAJNIE , WIĘC ZAPROSIŁ JĄ NA 18 DO SWOJEGO BRATA... FAJNIE SIĘ BAWIŁA , LECZ ZAKOCHAŁA SIĘ... ON DOWIEDZIAŁ SIĘ I ZACZĄŁ Z NIĄ BYĆ... BYŁO MIŁO , WRĘCZ WSPANIALE DOPÓKI DZIEWCZYNKA I CHŁOPIEC NIE ZWARIOWALI BYŁO TO DOKŁADNIE 4 MAJA... POTEM SIĘ JESZCZE JAKOŚ UKŁADAŁO , NAWET NIEŹLE ALE DAWNE NIEWINNE UCZUCIE ODLECIAŁO... CHŁOPIEC CHCIAŁ ZMIANY ALE DZIEWCZYNKA NIE...TAK BARDZO GO KOCHAŁA,MYŚLAŁA ŻE ZŁEM ZATRZYMA LUB NAWET WZMOCNI TO UCZCIE...NIE WIEDZIAŁA JAK BARDZO SIĘ MYLI... BYŁA ZŁA... NIE DOPUSZCZAŁA DOBRA... NIE SŁUCHAŁA GO... AŻ CHŁOPIEC SIĘ WKURZYŁ I... POSZEDŁ SOBIE... DZIEWCZYNKA DALEJ PRÓBOWAŁA ZŁEM WYMUSZAĆ DOBRO...A GDY ZROZUMIAŁA ,ŻE DOBRO JEST NAJWAŻNIEJSZE TO BYŁO JUŻ ZA PÓŹNO... ALE TERAZ DZIEWCZYNKA SIEDZI GDZIEŚ I PŁACZE NAD SOBĄ , NAD ZŁEM JAKIE WYRZĄDZIŁA, NAD BOGIEM... PROSI O WYBACZENIE... BŁAGA O OSTATNIĄ SZANSĘ I MA NADZIEJE , ŻE JĄ OTRZYMA... A CO DZIEJE SIĘ Z CHŁOPCEM?... PRÓBUJE BYĆ ZIMNY... A JEDNOCZEŚNIE DOBRY...MYŚLI , ŻE JEJ NIE KOCHA...CHCE BYĆ WOLNY... JEDNAK NIE POTRAFI ZAPOMNIEĆ, CHOĆ TEGO NIE POKAZUJE... TAKŻE CIERPI... BOI SIĘ ZACZĄĆ JESZCZE RAZ... JAK SKOŃCZY SIĘ TA HISTORIA? TO WIE TYLKO WSPANIAŁY BÓG...

Miłość cierpliwa jest, 
łaskawa jest. 
Miłość nie zazdrości, 
nie szuka poklasku, 
nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, 
nie szuka swego, 
nie unosi się gniewem, 
nie pamięta złego; 
nie cieszy się z niesprawiedliwości, 
lecz współweseli się z prawdą. 
Wszystko znosi, 
wszystkiemu wierzy, 
we wszystkim pokłada nadzieję, 
wszystko przetrzyma. 
Miłość nigdy nie ustaje, 
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą, 
albo jak dar języków, który zniknie, 
lub jak wiedza, której zabraknie. 
Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy.