Moc

Nie mam juz siły, ale i tak cię zajebię!

Jestem zmęczona, jestem wściekła i obrażona. 

Jestem smutna, zażenowana i samotna.

Jestem zakochana i oczarowana.

A jednak, mimo że Cię kocham mam ochotę Cię uderzyć i wykrzyczeć w twarz to co myślę. 

Nie chcesz nic wyjaśniać wolisz się obrażać i sypać sarkastycznymi odpowiedziami, które spowodują, że się będę wkurzać. Grasz obojętnego, ale nie odpuścisz. Robisz mi na złość, ale robiąc na złość mi robisz na złość też sobie. 

A ja Ci mówię - nie będziesz mnie tak traktował i lepiej żebyś się tego szybko nauczył.  Nie jestem Twoją własnością i nie będę tańczyła jak mi zagrasz. Bycie ze sobą nie polega na podporządkowaniu się. 

Jeśli chcę trochę czasu dla siebie i znojomych/rodziny, to powinieneś mi go dać w całości a nie tylko w części. 

Nie wyobrażam sobie czegoś takiego, że rozmawiam z kimś o czymś ważnym i nagle w połowie wypowiedzi sięgam po telefon żeby naskrobać smsa, bo Moje Kochanie wilce się o mnie martwi. 

Jak można się martwić o dziewczynę jeśli jest z kimś komu ufa, kogo zna długo i raczej nie jest to 40-kilogramowy karzełek?! 

No ale rzeczywiście można się martwić o dziewczynę, kiedy ta jest ze swoim bratem w kinie. No naprawdę powód do obaw.

Jestem wolnym czlowiekiem, jesli pisze "ide na film, pa:***" to znaczy, że napisze jak wrócę do domu albo jak będę szło spać. Nie było tam obietnicy "napiszę jak skończy się film". 

I miło by było jakbyś powiedział prosto z mostu co Ci nie pasuje i o co Ci właściwie chodzi a nie owijał w bawełnę. Nie tylko Ty nie lubisz się domyślać.